Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Σικέ «δικαιοσύνη», δύο ταχυτήτων

Δύο κατηγορούμενοι, μια ανυπακοή, ένα έγκλημα και μια φυσική εξόντωση.

Η κρίση στενεύει το πεδίο δράσης και, άρα, περιορίζει την ευχέρεια επιλογών των ομάδων που νέμονται την εξουσία. Αυτή η κατάσταση, με τη σειρά της, προκαλεί σπασμωδικές κινήσεις που εκθέτουν αυτές τις ομάδες.

Ο Γιάννης Αγγέλου, ο απόλυτος συντονιστής της καραμανλικής αυλής, κάτοχος κάθε πληροφορίας που έφτανε στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, μετά την απολογία του για την υπόθεση του «Βατοπεδίου», κατηγορείται πλέον για «ηθική αυτουργία» στην ληστεία της δημόσιας περιουσίας.


Η ληστεία αυτή, για να αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος των εγκλημάτων, είχε ως λεία ακίνητα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης και να λύσουν το πρόβλημα των συντάξεων για δεκαετίες. Στον Αγγέλου, πιθανότατα «πολιτικό κόμβο» αυτής της συναλλαγής (μιας και ο πρώην πρωθυπουργός, ατομικά, αποδείχτηκε εξαιρετικά άβουλος), επιβάλλεται απλά 400.00€ χρηματική εγγύηση. Το ποσό μπορεί να φαντάζει τεράστιο, για τον καθένα από μας. Μιλάμε όμως για ένα πρόσωπο με άμεσες σχέσεις με ανθρώπους για τους οποίους τέτοια ποσά είναι «χαρτζηλίκι».

Ας πάμε να δούμε μιαν άλλη, η μάλλον δυο άλλες περιπτώσεις που ανήκουν στη «σκοτεινή πλευρά» των ειδήσεων. Είναι το είδος της πληροφορίας που δε θα φτάσει ποτέ να φιγουράρει σε πρωτοσέλιδα, καθώς οι κατηγορούμενοι (ηθελημένα) δεν διαθέτουν διασυνδέσεις με «πρόσωπα κύρους». Ακόμα χειρότερα, οι κατηγορούμενοι αυτοί είναι πολιτικοί αντίπαλοι ή πολιτικά θύματα του συστήματος. Δεν προσφέρεται λοιπόν για προβολή η περίπτωσή τους. Η σιωπηλή εξόντωση είναι σαφώς προτιμητέα, λοιπόν, για την κάθε κυβέρνηση.

Θα θυμάστε, βέβαια την εισβολή των Ορδών του Χρυσοχοΐδη στο στέκι «Ρεσάλτο» στο Κερατσίνι, εν όψει της φοβερής και τρομερής (όπως την διαφήμιζαν τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ) επετείου της κρατικής δολοφονίας του Αλ. Γρηγορόπουλου. Χωρίς να έχουν ουσιαστικά καμμιά κατηγορία που να «δένει», έβγαλαν μερικές φωτογραφίες από την εργαλειοθήκη του στεκιού, την βάφτισαν «οπλοστάσιο» και φόρτωσαν την γνωστή, δοκιμασμένη συνταγή κατηγορητηρίου στους συλληφθέντες.

Οι διωκόμενοι, φορτώθηκαν με απίθανα (για φυσιολογικούς ανθρώπους) ποσά εγγυήσεων: από 3.000€ έως 15.000€. Περιορισμοί εξόδου από τη χώρα, εμφάνιση σ αστυνομικό τμήμα και δε συμμαζεύεται. Πρόσφατα, 7 μήνες μετά, μιας και οι διαδικασίες εκδίκασης της υπόθεσης δεν προχωρούν, οι κατηγορούμενοι κατέθεσαν αίτηση για άρση των περιοριστικών όρων για τους 13 από τους 22 τότε συλληφθέντες. Η απάντηση:

Με μια απίθανη τηλεγραφική διάταξη (που είχε μέχρι και ασυνταξίες σε ορισμένα σημεία), χωρίς κανένα πολιτικό ή νομικό σκεπτικό, η απάντηση εισαγγελέα-ανακρίτριας στην αίτηση μας ήταν: α) διατήρηση για όλους και όλες της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα, β) αφαίρεση της παρουσίας στο αστυνομικό τμήμα για τις κοπέλες και διατήρησή της για τα αγόρια, γ) μείωση των χρηματικών εγγυήσεων: για τον σύντροφο που είχε 15.000 στα 5.000, για τους δύο που είχαν 5.000 ευρώ στα 3.000, για τους 6 που είχαν 3.000 σε 2.000, ενώ για έναν σύντροφο που καταβάλαμε εγγύηση 3.000 ευρώ μέσα στον Δεκέμβρη, λόγω αργοπορίας στην προθεσμία κατάθεσης αίτησης, διατήρησε το ίδιο ποσό (τελικό συνολικό ποσό εγγυήσεων: 31.000 ευρώ). Περίοδος εκπτώσεων βλέπετε…

Επίσης, από τον Δεκέμβρη του 2009, κρατείται προφυλακισμένος ο Βαλάντης Πουζιαρίδης, εξαιτίας... «κουρέματος» που δεν άρεσε στους αστυνομικούς του κ. Χρυσοχοΐδη:

Ο Χρυσοβαλάντης Πουζιαρίτης [...] συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη την νύχτα της 6ης Δεκέμβρη του 2009 καθώς έβγαινε από το χώρο του Πολυτεχνείου, όπου βρέθηκε αντιμέτωπος με 2 διμοιρίες ΜΑΤ που τον ξυλοκόπησαν (όπως αποδεικνύει και η ιατροδικαστική γνωμάτευση).


Του έχουν φορτώσει 4 κακουργήματα από καταθέσεις αστυνομικών, ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία εναντίον του και αυτόπτες μάρτυρες έχουν καταθέσει υπερ του.

Όπως λέει ο ίδιος:

«...δεν εμπλέκομαι ούτε έχω εμπλακεί σε καμία πολιτική ομάδα είτε στη Θεσσαλονίκη είτε στην Ημαθία. Η σύλληψή μου έγινε όταν απομακρυνόμουν από το χώρο των Πανεπιστημίων και κατευθυνόμενος προς το σιδηροδρομικό σταθμό για να επιστρέψω στον τόπο μου, τη στιγμή που επικρατούσε απόλυτη ηρεμία εντός και εκτός Πανεπιστημίου.»

Πού είπαμε είναι τώρα, αυτή τη στιγμή ο Καραμανλής και ο Εφραίμ;

Τα συμπεράσματα, πάντοτε, δικά σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου