Οι φωτογραφίες είναι από το μεταλλείο της ΛΑΡΚΟ στη θέση “Κοτρώνι” του Δήμου Μεσσαπίας, όπου ΔΕΝ έγινε έλεγχος από τη Νομαρχία. Αμέσως μετά την αποκάλυψη της απαράδεκτης αυτής κατάστασης στα πανελλήνια μέσα ενημέρωσης, η εταιρεία πήγε και τα μπάζωσε...
Ακολουθεί μια δική μας εκτίμηση/σχολιασμός για το “εξοντωτικό” πρόστιμο των 30.000 ευρώ που επιβλήθηκε στη ΛΑΡΚΟ από τη Νομαρχία Εύβοιας. Ευχαριστούμε το Λάζαρο (http://kontodespoti.blogspot.com/) μας έστειλε τα σχετικά έγγραφα.
Από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Νομαρχίας Εύβοιας συντάχθηκε η 3906/08.10.2009 “Εισηγητική Έκθεση για τον έκτακτο μερικό έλεγχο που πραγματοποιήθηκε στις 11.08.2009 στις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ στη θέση “Βρυσάκια Πολιτικών” του Δήμου Μεσσαπίας του Ν. Εύβοιας”.
Διαπιστώθηκαν επτά (7) παραβάσεις των εγκεκριμένων Περιβαλλοντικών Όρων στα “Βρυσάκια”, για το σύνολο των οποίων, η Διεύθυνση Περιβάλλοντος εισηγήθηκε στον αρμόδιο Αντινομάρχη κ. Πίσχινα την επιβολή προστίμου 60.000 ευρώ και την μείωσή του τελικά σε 30.000 ευρώ επειδή “η εταιρεία έχει καταθέσει ΜΠΕ για την αδειοδότηση της διάθεσης των μεταλλευτικών αποβλήτων σε τρίτους”!
Στα “Βρυσάκια” η ΛΑΡΚΟ έχει εγκαταστάσεις θραύσης- λειοτρίβισης- εμπλουτισμού- μεταφοράς- του μεταλλεύματος λατερίτη που εξορύσσεται στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Μεσσαπίων. Υποθέτουμε ότι η θέση πήρε το όνομα “Βρυσάκια” από τα νερά και τις βρύσες που πριν από την εγκατάσταση της ΛΑΡΚΟ θα χαρακτήριζαν την περιοχή. Σημειώνεται ότι έλεγχος έγινε μόνο στις εγκαταστάσεις εμπλουτισμού και σε κανένα από τα ανοιχτά μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ (απ’όπου οι παραπάνω φωτογραφίες), όπου κατά πάσα βεβαιότητα θα προέκυπταν κι άλλες παραβάσεις των Περιβαλλοντικών Όρων. Ακόμα κι έτσι, το έγγραφο της Νομαρχίας είναι εξαιρετικά σημαντικό γιατί δίνει μια καλή εικόνα του τρόπου λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ από της αδειοδοτήσεώς της μέχρι σήμερα. Μια εταιρεία πλήρως ασύδοτη, που δεν τήρησε ποτέ τους Περιβαλλοντικούς Όρους και ποτέ δεν ελέγχθηκε γι’αυτό!
Αντιγράφουμε παρακάτω μερικές από τις διαπιστώσεις των ελεγκτών της Νομαρχίας:
1. “Η 56996/09.10.2001 απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων των εγκαταστάσεων εμπλουτισμού δεν είναι σε ισχύ από την 09.10.2006 και η Εγκριση Περιβαλλοντικών Όρων μεταφοράς-φόρτωσης σε πλοία μεταλλεύματος σιδηρονικελίου στις θέσεις “Βύρα” και “Πολιτικά” δεν είναι σε ισχύ από την 10.04.2008″!
Βεβαιώνει λοιπόν η αρμόδια για τον έλεγχο Νομαρχία ότι από τις 9 Οκτωβρίου 2006, δηλαδή εδώ και τρία χρόνια, δεν έχει γίνει απολύτως κανένας έλεγχος στη ΛΑΡΚΟ. Στη συνέχεια του εγγράφου βεβαιώνεται επίσης, εμμέσως πλην σαφώς, ότι δεν έχει γίνει κανένας έλεγχος από της ισχύος των ΕΠΟ στις 9 Οκτωβρίου 2001 αφού “οι λίμνες καθίζησης δεν φέρουν γεωύφασμα προστασίας σύμφωνα με την εγκεκριμένη ΜΠΕ” και το γεωύφασμα θα έπρεπε να έχει τοποθετηθεί για την εξασφάλιση της στεγανότητας των λιμνών (τελμάτων) καθίζησης ΠΡΙΝ από την έναρξη λειτουργίας των εγκαταστάσεων, δηλαδή πριν από τον Οκτώβριο 2001!
Η βεβαιότητα ότι ποτέ μέχρι τις 11.08.2009 δεν έγινε κανένας έλεγχος στη ΛΑΡΚΟ από τη Νομαρχία, προκύπτει ασφαλώς και από ο άρθρο 26 του “Περιβαλλοντικού Νόμου” 1650/1986, σύμφωνα με το οποίο:
“Με απόφαση του Νομάρχη συγκροτούνται κλιμάκια Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος (ΚΕΠΠΕ)… Στα κλιμάκια μπορούν να συμμετέχουν και εκπρόσωποι της τοπικής Αυτοδιοίκησης στην περιοχή των οποίων γίνεται ο έλεγχος (…). Τα κλιμάκια διενεργούν αυτοψία σε εγκαταστάσεις ή δραστηριότητες ιδίως όταν πιθανολογείται ότι η λειτουργία τους υποβαθμίζει το περιβάλλον. Οι αρμόδιες αρχές ελέγχου τήρησης των περιβαλλοντικών διατάξεων (Νομαρχία, ΚΕΠΠΕ) δημοσιεύουν κατά περιόδους πληροφορίες και στοιχεία σχετικά με τους διενεργούμενους ελέγχους και τις επιβαλλόμενες κυρώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος”.
Φαίνεται ότι ο Νομάρχης Ευβοίας ήταν βέβαιος ότι η ΛΑΡΚΟ δεν υποβαθμίζει το περιβάλλον και ότι τηρεί ευλαβικά τις ΕΠΟ λειτουργίας των εγκαταστάσεών της. Και έτσι ούτε ΚΕΠΠΕ υπήρξαν ποτέ, ούτε φυσικά δημοσιεύσεις αποτελεσμάτων.
2. “Στη μονάδα εμπλουτισμού η ταινιοφιλτρόπρεσσα της ιλύος του παχυντή καθίζησης ήταν εκτός λειτουργίας κατά παράβαση του όρου 3.19 της ΕΠΟ. Κατά δήλωση της εταιρείας, η ταινιοφιλτρόπρεσσα τίθεται εκτός λειτουργίας κατά τους θερινούς μήνες για …μείωση των εκπομπών σκόνης”!
Η φιλτρόπρεσσα μετατρέπει τα “υδαρή λεπτομερή απόβλητα εμπλουτισμού” σε στερεή μάζα που αποτίθεται στους χώρους απόθεσης των αδρομερών αποβλήτων. Αν αυτή δεν λειτουργεί, τα υδαρή απόβλητα διοχετεύονται σε ΣΤΕΓΑΝΕΣ λίμνες καθίζησης για αποφυγή διείσδυσης υδαρών αποβλήτων στο έδαφος και στον υδροφόρο ορίζοντα. Η εταιρεία ούτε στεγανές λίμνες έχει, αφού δεν υπάρχει γεωύφασμα, ούτε στερεά απόβλητα αποθέτει, αφού δεν λειτουργεί τη δαπανηρή φιλτρόπρεσσα για …να μη βγάζει σκόνη! Παραβιάζει δηλαδή τους Περιβαλλοντικούς Όρους για …να προστατεύσει το περιβάλλον!
3. “Απόνερα από τη μονάδα εμπλουτισμου με ελεύθερη ροή επί διαμορφωμένου αύλακα κατευθύνονταν εκτός των λιμνών καθίζησης στο έδαφος”.
Σε συνδυασμό με την παραπάνω διαπίστωση, αυτή η φράση των ελεγκτών αποτυπώνει μια ζοφερή περιβαλλοντική πραγματικότητα:
Στη διαδικασία του εμπλουτισμού προκύπτουν αδρομερή (χονδρόκοκκα) και λεπτομερή (υδαρή) απόβλητα. Τα υδαρή καταλήγουν στις “στεγανές” λίμνες, όπου καθιζάνουν και τα ιζήματα τελικά καταλήγουν μαζί με τα αδρομερή απόβλητα. Όταν λειτουργεί η φιλτρόπρεσσα, τότε δεν λειτουργούν οι λίμνες καθίζησης.
Αποκαλύπτει ό έλεγχος ότι ούτε στεγανές λίμνες υπάρχουν, ούτε η φιλτρόπρεσσα λειτουργεί και τα “υδαρή” απόβλητα, πολύ απλά, χύνονται στο έδαφος και καταλήγουν τελικά στις υπόγειες υδροφορίες.
4. “Οι λίμνες δεν φέρουν γεωύφασμα προστασίας σύμφωνα με την εγκεκριμένη ΜΠΕ”.
Από την περιγραφή προκύπτει ότι υπάρχουν δυο σειρές έξι χωματοδεξαμενών καθίζησης, δηλαδή δώδεκα συνολικά, διαστάσεων 150Χ10 μ., ήτοι 12Χ150Χ10+18.000 τ.μ. Καμία χωματοδεξαμενή δεν είχε στεγανοποιηθεί με γεωύφασμα και τα υγρά απόβλητα από το 2001 μέχρι σήμερα διαρρέουν στο έδαφος γύρω και κάτω από αυτές. Τα υγρά του εμπλουτισμού είναι υδατικά διαλύματα χημικών ουσιών, κυρίως ισχυρών οξέων, πλούσια σε βαρέα μέταλλα. Και επί εννέα χρόνια, εκατομμύρια κυβικά μέτρα υγρών αποβλήτων έχουν διαρρεύσει στο έδαφος και στην υδροφορία της ευρύτερης περιοχής.
5. “Από την 4η δεξαμενή λήφθηκε δείγμα του υπερκείμενου υγρού. Στη δεξαμενή τη στιγμή της αυτοψίας διοχετευόταν καθαρό νερό, γεγονός το οποίο δεν προβλέπεται από τη λειτουργία της (δεξαμενή ξήρανσης πολφού μεταλλεύματος)”.
Το καθαρό νερό το διοχέτευαν κατά πάσα πιθανότητα για να γίνει αραίωση της πυκνότητας των οξέων που χρησιμοποιούνται στον εμπλουτισμό και να παραποιήσουν τα αποτελέσματα της δειγματοληψίας.
6. “Οι σωροί απόθεσης των στείρων εμπλουτισμού δεν ήταν αποκατεστημένοι. Η ΜΠΕ προέβλεπε αποκατάσταση στο τέλος του 2008″ και
7. “Κατά δήλωση των υπευθύνων της εταιρείας ποσότητα στείρων εμπλουτισμού χρησιμοποιείται από διάφορους (άνευ κόστους!) για οδοστρωσεις. Ο όρος 3.8 της ΕΠΟ προβλέπει εναπόθεση όλων των στείρων (80.000 τόνοι /έτος) μόνο εντός του χώρου επέμβασης”.
Στη διαδικασία εμπλουτισμού δεν προκύπτουν “στείρα” αλλά αδρομερή και λεπτομερή (υδαρή) απόβλητα. “Στείρα” προκύπτουν μόνο στην εξορυκτική διαδικασία. Μόνο στο διάστημα 2004-2009 έχουν προκύψει περί τους 700.000 τόνους αδρομερών αποβλήτων τα οποία “δεν αποκαταστάθηκαν” σύμφωνα με την κομψή έκφραση των ελεγκτών. Ουσιαστικά πρόκειται για χύδην απόθεση βιομηχανικών αποβλήτων. Η “άνευ κόστους” διάθεση τους ως αδρανών υλικών οδοστρωσίας, πέραν του ότι συνιστά παράβαση Περιβαλλοντικών Όρων είναι και εγκληματική αφού τα απόβλητα μόνον αδρανή δεν είναι.
8. “Κατά παράβαση του Ν. 1650/1986, του ΠΔ 82/2004, της ΚΥΑ 13588/727/2006 μεγάλες ποσότητες αποβλήτων λιπαντικών ελαίων διοχετεύονταν ανεξέλεγκτα επί του εδάφους. Τα απόβλητα ακολουθώντας το ανάγλυφο του εδάφους και ανακατωμένα με όμβρια ύδατα κατέληγαν στο σχηματισμό λίμνης σε απόσταση περίπου 100 μ. από τη δεξαμενή εκροής του, κατά παράβαση και του όρου 3.23 της απόφασης ΕΠΟ”.
9. “Στον ίδιο χώρο και σε απόσταση μόλις 5 μέτρα από την ανεξέλεγκτη ροή επικινδύνων αποβλήτων είχαν διανοιχτεί ερευνητικές-δοκιμαστικές γεωτρήσεις. Οι γεωτρήσεις είχαν στόμιο ανοικτό, ήταν ασωλήνωτες με διάμετρο ανόρυξης 10 εκ. Από ρίψη πέτρας εντός αυτών διαπιστώθηκε η ύπαρξη νερού. Κατά δήλωση των υπευθύνων, οι γεωτρήσεις αυτές ήταν δοκιμαστικές λόγω αγοράς νέου γεωτρύπανου. Από την κατάσταση αυτή και τις διαπιστώσεις της (8) παραγράφου, εγκυμονούνται μεγάλοι κίνδυνοι για την ρύπανση των υπόγειων υδάτων”.
Αγόρασε λοιπόν η ΛΑΡΚΟ ένα γεωτρύπανο και άνοιξε τρύπες για να διοχετεύονται τα καμένα λάδια των μηχανών της στον υδροφόρο ορίζοντα – ΔΩΡΕΑΝ, αφού η συγκέντρωση και η αποκομιδή τους σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία είναι μια επώδυνη και δαπανηρή διαδικασία. Αυτό γίνεται επί 9 χρόνια από το 2001 και όσα χρόνια πριν από το 2001 λειτουργούν οι εγκαταστάσεις εμπλουτισμού της ΛΑΡΚΟ.
10. “Στον χώρο κατάντι του συνεργείου πραγματοποιείται ανεξέλεγκτη διάθεση μεγάλων ποσοτήτων κάθε είδους βιομηχανικών και μη αποβλήτων, κατά παράβαση του αρ. 12 του Ν. 1650, της ΚΥΑ 50910/2727/2003, του όρου 3.21 της 56996/9-10-01 απόφασης ΕΠΟ, του ΠΔ 82/2004, του ΠΔ 109/2004, του ΠΔ 117/2004. Η διάθεση γίνεται επί του εδάφους ή με χωματοκάλυψη. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε η ανεξέλεγκτη απόρριψη ελαστικών οχημάτων, συσκευασιών αποβλήτων, λιπαντικών ελαίων, άχρηστων σιδήρων και μετάλλων, οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής, ηλεκτρονικός και ηλεκτρικός εξοπλισμός, βαρέλια, ξυλεία, φίλτρα, μοτέρ, αντλίες, ανταλλακτικά κάθε είδους, πλαστικά, αστικού τύπου απόβλητα, σωλήνες, όπως απεικονίζονται σε σχετικές φωτογραφίες. Η εταιρεία δεν διαθέτει άδεια διαχείρισης στερεών αποβλήτων του αρ. 8 της ΚΥΑ 50910/2727/2003 και η ως άνω περιγραφόμενη διαχείριση γίνεται κατά παράβαση και των όρων 3.21 και 3.22 της 56996/9-10-01 απόφασης ΕΠΟ. Δεν διαπιστώθηκε κανένας διαμορφωμένος χώρος ασφαλούς αποθήκευσης στερεών επικινδύνων και μη αποβλήτων”.
Για όλα όσα αναφέραμε πιο πάνω, η Νομαρχία επέβαλε στη ΛΑΡΚΟ το εξοντωτικό πρόστιμο των 30.000 ευρώ!!! Χωρίς να ντρέπονται ο Νομάρχης και οι υπηρεσίες του αφού ο Ν. 1650/1986 στο άρθρο 30 ορίζει ότι (αρ. 30 παρ. 2):
“Αν μια επιχείρηση ή δραστηριότητα προκαλεί ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος, επιβάλλεται προσωρινή απαγόρευση της λειτουργίας της μέχρις ότου ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να αποτρέπεται η ρύπανση ή η υποβάθμιση. Μπορεί επίσης να επιβληθεί η οριστική διακοπή της λειτουργίας της, αν η επιχείρηση ή η δραστηριότητα παραλείπει να συμμορφωθεί προς τα υποδεικνυόμενα μέτρα ή αν η λήψη αποτελεσματικών μέτρων είναι ανέφικτη. Η διακοπή επιβάλλεται με απόφαση του οικείου Νομάρχη”.
Η εφαρμογή αυτής της διάταξης προϋποθέτει αποφασιστικότητα για σύγκρουση με το διαμορφωμένο επί δεκαετίες καθεστώς στην περιοχή. Προϋποθέτει ακόμα ηθικό ανάστημα για απεξάρτηση από τις ιδιαίτερες οικονομικές παροχές και την πολιτική αναρρίχηση που εξασφαλίζει στους υποτακτικούς της η ΛΑΡΚΟ.
Ο Νομάρχης Ευβοιας και το Τμήμα Περιβάλλοντος, λόγω …φόρτου εργασίας επί 10 χρόνια δεν έχουν δει τίποτα. Όπως και οι Δημοτικοί και Τοπικοί Άρχοντες. Οι πρόσφατες καταγγελίες των περιβαλλοντικών συλλόγων της περιοχής και η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσαπίων για απόρριψη της ΜΠΕ για νέο μεταλλείο στη θέση “Ζυγού” σηματοδοτούν τις πρώτες αμφισβητήσεις της κυριαρχίας της ΛΑΡΚΟ επί δεκαετίες.
Με την ενημέρωση και την οργάνωση των φορέων και των κατοίκων που ήδη ξεκίνησε συγκροτείται το μέτωπο του αγώνα για να σταματήσει εδώ ο βιασμός και η λεηλασία του τόπου. Το επόμενο βήμα θα είναι η αποκατάσταση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και η εφαρμογή της θεμελιώδους αρχής του Ευρωπαϊκού Δικαίου: Ο ΡΥΠΑΙΝΩΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου