Δημοσιογραφείν στην Τεχεράνη και στην Αθήνα

Παραθέτουμε ασχολίαστες δύο ειδήσεις. Βρείτε ομοιότητες και διαφορές.

(1)

Έλληνας δημοσιογράφος στις φυλακές του Ιράν

Wed, Jun 24, 2009

Εφημερίδες

Ο έλληνας δημοσιογράφος Ιάσων Αθανασιάδης, που το τελευταίο διάστημα έχει έδρα την Τεχεράνη και κάλυπτε τις εξελίξεις στο Ιράν για την “Washington Times”, συνελήφθη πριν από τρεις ημέρες από την ιρανική αστυνομία, με την κατηγορία της “διενέργειας παρανόμων πράξεων”, όπως μετέδωσαν σήμερα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Ο Έλληνας δημοσιογράφος, Ιάσων Αθανασιάδης, κρατείται στις φυλακές της Τεχεράνης. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Αθανασιάδης κρατείται σε φυλακές της χώρας, ενώ για το περιστατικό έχει ενημερωθεί ήδη η ελληνική πρεσβεία στην Τεχεράνη.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, Γ. Δελαβέκουρας επιβεβαίωσε τη σύλληψη του Έλληνα δημοσιογράφου. “Επιβεβαιώνουμε ότι Έλληνας δημοσιογράφος ο οποίος εργαζόταν στο Ιράν συνελήφθη, στα τέλη της περασμένης εβδομάδος, από τις ιρανικές Αρχές. Το Υπουργείο Εξωτερικών, από την πρώτη στιγμή βρίσκεται σε επαφή με την οικογένειά του. Έχουμε προβεί στα κατάλληλα διαβήματα, σε όλα τα επίπεδα, και βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή με τις ιρανικές Αρχές, προκειμένου να δοθεί σύντομα αίσιο τέλος στην υπόθεση αυτή”, αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο κ. Δελαβέκουρας.

Από την πλευρά του, ο διευθυντής της “Washington Times”, Τζoν Σόλομον, δήλωσε ότι “πληροφορηθήκαμε ότι πριν πέντε ημέρες συνελήφθη ο δημοσιογράφος μας και προσπαθεί η εφημερίδα να εντοπίσει τα ίχνη του”. Ο Σόλομον τόνισε ότι γίνονται συντονισμένες προσπάθειες τόσο από πλευράς ΗΠΑ όσο και από την Ελλάδα, ούτως ώστε να αφεθεί ελεύθερος ο Ι. Αθανασιάδης.

(2)

Ακόμα μία κακοποίηση ξένου φωτορεπόρτερ από την Ελληνική Αστυνομία

Την παράνομη σύλληψή του και την κακοποίηση που υπέστη στα χέρια των αντρών της Ελληνικής Αστυνομίας καταγγέλλει ο 30χρονος φωτορεπόρτερ Daniel Patiño, ο οποίος είχε βρεθεί στην Ελλάδα, πριν από 2 εβδομάδες, προκειμένου να καλύψει τις κινητοποιήσεις των μουσουλμάνων κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας.

Η περιπέτεια του 30χρονου φωτορεπόρτερ από το Εκουαδόρ ξεκίνησε, στις 22 του Μάη, όταν βρέθηκε στην πλατεία Ομονοίας για να καλύψει τις κινητοποιήσεις των μουσουλμάνων πολιτών και μεταναστών που διαμαρτυρόταν για τη βεβήλωση ενός αντίτυπου του Κορανίου από έναν αστυνομικό .

Ο Patiño τραβούσε φωτογραφίες του πλήθους όταν, ξαφνικά, ομάδα αντρών της αστυνομίας επιτέθηκε στο πλήθος και, με χρήση βίας, συνέλαβε διαδηλωτές αλλά και τον ίδιο τον φωτορεπόρτερ. «Λόγω του σκούρου χρώματος του δέρματός μου, οι αστυνομικοί θεώρησαν ότι είμαι κι εγώ μουσουλμάνος» λέει ο Patiño στην επιστολή στην οποία εξιστορεί την περιπέτειά του και η οποία δημοσιεύεται σε αρκετά ξένα ΜΜΕ.

Όπως επισημαίνει και ο ίδιος, οι αστυνομικές αρχές δεν αρκέστηκαν στην αναίτια και παράνομη σύλληψη του αλλά προχώρησαν στο να κινήσουν «εξπρές» δικαστικές διαδικασίες, βάζοντας τον στο εδώλιο μαζί με άλλους 25 κατηγορούμενους με την κατηγορία της «διατάραξης της δημόσιας τάξης».

Ο 30χρονος, ο οποίος κατοικεί στην Βαρκελώνη της Ισπανίας, καταγγέλλει ότι «ήταν διαρκείς οι απειλές και ο εκφοβισμός των αστυνομικών, που έφτασαν να με απειλήσουν με μαχαίρι στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, λέγοντας ότι θα μου έκοβαν τους όρχεις» ενώ δεν έπαυαν να τον χτυπάνε και να τον κλωτσάνε.

Επιπλέον, καταγγέλλει, οι αστυνομικοί του πήραν τη φωτογραφική μηχανή και αφού πέρασαν τις φωτογραφίες σε δικό τους μηχάνημα τις διέγραψαν από την κάρτα μνήμης της μηχανής. Ο φωτορεπόρτερ κατόρθωσε ωστόσο αργότερα, σε ειδικό εργαστήριο, να επανακτήσει τις φωτογραφίες που τράβηξε κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης.

Χάριν στην επέμβαση των δικηγόρων και της Ελληνικής Ένωσης Φωτογράφων, ο 30χρονος φωτορεπόρτερ και μεταπτυχιακός σπουδαστής Daniel Patiño απελευθερώθηκε και επέστρεψε στη Βαρκελώνη. Η δίκη του ωστόσο αναμένεται να πραγματοποιηθεί αυτή την εβδομάδα.

«Δυστυχώς αυτά τα περιστατικά είναι καθημερινό ψωμοτύρι στην Ελλάδα. Οι συλλήψεις από την αστυνομία, με βασανιστήρια, απειλές και χτυπήματα αποτελούν ένα φρικτό έθιμο που γίνεται ανεκτό από τη διεθνή κοινότητα χρόνια τώρα. Τα παραδείγματα των δημοσιογράφων Craig Wherlock (ο οποίος συνελήφθη το 2007 κατά τη διάρκεια μιας αναρχικής διαμαρτυρίας την οποία φωτογράφιζε) και του Oliver Jobard, που συνελήφθη στο λιμάνι της Πάτρας ενώ φωτογράφιζε για ένα άρθρο με θέμα τους μετανάστες δείχνουν τη φασιστική και συντηρητική παράδοση που κουβαλάει η ελληνική Αστυνομία» αναφέρει στο σχετικό άρθρο του το ηλεκτρονικό περιοδικό Librered και καταλήγει χαρακτηρίζοντας «θλιβερή πραγματικότητα το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στην αστυνομία μιας χώρας όπως η Ελλάδα και στις παραστρατιωτικές οργανώσεις που λυμαίνονται την Κεντρική Αμερική».

Αναδημοσιεύουμε την μεταφρασμένη επιστολή του ίδιου του Daniel Patiño, η οποία κυκλοφόρησε σε πολλά διεθνή μέσα:

«Το όνομα μου είναι Daniel Patino Flor, είμαι από το Εκουαδόρ και δουλεύω σαν φωτορεπόρτερ από το 2004 για διάφορες εφημερίδες της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης. Από το 2007 ζω στην Βαρκελώνη όπου τελειώνω το μάστερ μου. Στις 22 Μαΐου με συνέλαβε η αστυνομία στην Αθήνα ενώ κάλυπτα την διαμαρτυρία των μουσουλμάνων μεταναστών κοντά στην πλατεία Ομονοίας. Ακολουθεί μια λεπτομερή παρουσίαση των γεγονότων.

Η διαμαρτυρία και η σύλληψη

Στις 14 Μαΐου 2009 έφτασα στην Αθήνα με σκοπό μέσα σε 10 μέρες να φωτογραφίσω την πόλη. Επισκέφθηκα τις γειτονιές Εξάρχεια, Μοναστηράκι, Πλάκα, Ομόνοια, Γκάζι, Λυκαβηττός και Ακρόπολη. Στις 22 Μαΐου στις 16:40 κατευθυνόμουν στο Σύνταγμα για ένα φωτορεπορτάζ στην Ερμού μέχρι το Μοναστηράκι. Ενώ το λεωφορείο κατευθυνόταν στο Σύνταγμα η αστυνομία είχε κλείσει το δρόμο και ο οδηγός πρότεινε να περπατήσουμε μέχρι το Σύνταγμα. Όταν έφτασα στην Βουλή πρόσεξα ότι μια διμοιρία της αστυνομίας κατευθυνόταν προς μια ομάδα διαδηλωτών.

Οι διαδηλωτές απάντησαν πετώντας πέτρες, κατέλαβαν τον δρόμο και απώθησαν τις αστυνομικές δυνάμεις. Μια άλλη ομάδα αστυνομικών εμφανίστηκε και πέταξε δακρυγόνα. Συνέχισα να φωτογραφίζω και στάθηκα σε μια πλευρά όπου υπήρχε αστυνομία και δημοσιογράφοι, ενώ η πλατεία είχε γεμίσει δακρυγόνα.

Γύρω στις 18:00 οι διαδηλωτές κατευθύνονταν προς την Ομόνοια, φωνάζοντας συνθήματα σε σχάση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το σεβασμό του Ισλάμ. Την προηγούμενη μέρα ένας αστυνομικός ενώ έλεγχε τα έγγραφα ενός μουσουλμάνου του πήρε το Κοράνι, (μπροστά στην γυναίκα και το παιδί του) το πέταξε και το πάτησε. Ενώ οι διαδηλωτές συνέχιζαν την πορεία διαμαρτυρίας, χάθηκε ο έλεγχος και άρχισαν να σπάνε ιδιωτική και δημόσια περιουσία. Οι δρόμοι είχαν γεμίσει δακρυγόνα και φωτιές και ο κόσμος έτρεχε προς κάθε κατεύθυνση. Όλη αυτή την ώρα φωτογράφιζα τα γεγονότα.

Στις 18:45 μια νέα ομάδα αστυνομικών κατέφθασε με μηχανές. Από την αρχή είδα τις άγριες διαθέσεις τους και πράγματι ξεκίνησαν μια βίαιη καταστολή απέναντι στους διαδηλωτές και όποιον άλλον βρισκόταν εκεί. Ακινητοποιούσαν τον κόσμο χτυπώντας τον, συλλάμβαναν τους πάντες, και καθώς οδηγούσαν τον κόσμο στην άλλη πλευρά του δρόμου τους έδερναν όλους.

Ενώ φωτογράφιζα τα γεγονότα, ένας αστυνομικός ήρθε από πίσω μου και απείλησε να με χτυπήσει αν δεν τον ακολουθούσα, με χτύπησε στα πόδια και με έριξε στο πάτωμα για να μου βάλει χειροπέδες. Ενώ προσπαθούσα να του δείξω την δημοσιογραφική μου ταυτότητα, με έριξε στο πάτωμα με το πόδι του πάνω στο λαιμό μου. Ούρλιαζα δείχνοντας του την κάμερα μου και το διαβατήριο μου, αλλά δεν με άκουγε, ενώ πλησίασε ένας άλλος αστυνομικός (προφανώς ανώτερος του) που του ζήτησε να με απελευθερώσει.

Σηκώθηκα, έτρεξα στην άλλη πλευρά του δρόμου και απομακρύνθηκα αρκετά από τον συγκεκριμένο αστυνομικό. Περπάτησα 100 μέτρα, σταμάτησα να δω που είχα δεχθεί χτυπήματα και να ελέγξω τον εξοπλισμό μου. Ενώ κοιτούσα τις συλλήψεις που έκανε η αστυνομία, ένας αστυνομικός με πλησίασε από πίσω με έπιασε από το πουκάμισο, μου πήρε την κάμερα και με έσπρωξε μέσα σε ένα βαν μαζί με άλλους κρατούμενους, η ώρα ήταν 19:30.

Στα Ελληνικά κρατητήρια με μετέφεραν μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενους (ένας από αυτούς ήταν ένα παιδί 13 ετών). Με γροθιές μας χτυπούσαν ενώ ανεβαίναμε στον 6ο όροφο. Οι αστυνομικοί κράτησαν τη κάμερα μου και τις κάρτες μνήμης και με έψαξαν 8 φορές. Πέταξαν κάτω όλο το περιεχόμενο της τσάντας μου και με ανάγκασαν να γδυθώ. Αφού ντύθηκα με ανέβασαν στον 12ο όροφο.

Στο ασανσέρ οι αστυνομικοί με έβριζαν στα Αγγλικά (δεν ήταν μεγαλύτεροι από 25 χρονών) “fuck you, mother fuckers, I will fuck your mother, and so on.” Καθώς με έβριζαν με χτυπούσαν στο κεφάλι και στο στομάχι. Το ασανσέρ σταμάτησε και μπήκε μέσα ένας πενηντάρης αστυνομικός, υποθέτω ότι του είπαν ότι είμαι φωτογράφος (κατάλαβα την λέξη φωτογράφος στα Ελληνικά). Ο αστυνομικός με κοίταξε, έβγαλε ένα μαχαίρι από τη ζώνη του και απειλώντας με είπε: “I will cut your balls and fuck you in the ass”. Οι άλλοι γέλασαν και τον ευχαρίστησαν για την "παράσταση".

Όταν φτάσαμε στο 12ο όροφο καθώς πηγαίναμε στο διάδρομο με κλότσησαν στους αστραγάλους, και με τους αγκώνες τους με χτύπησαν στο στήθος, το κεφάλι και το λαιμό. Με ξαναέψαξαν, πετώντας τα πράγματα από την τσάντα μου. Ζήτησα πολλές φορές να μιλήσω με κάποιο ανώτερο αξιωματικό αλλά κάθε φορά με χτυπούσαν περισσότερο. Τους έδειξα το διαβατήριο μου και ζήτησα να αναγνωρίσουν ότι είμαι φωτορεπόρτερ από το εξωτερικό αλλά μου πέταξαν το διαβατήριο και μου είπαν να μην μιλάω.

Περίμενα πολύ ώρα χωρίς να γνωρίζω τι γίνεται. Μετά από 6 ώρες με πήγαν στα κρατητήρια μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενους, μου επέστρεψαν την κάμερα μαζί με τις κάρτες μνήμες που είχαν όμως διαγράψει το περιεχόμενο τους. Στις 24:30 τηλεφώνησα στους φίλους μου στην Αθήνα και τους ενημέρωσα για το τι γινόταν. Εκείνοι μου βρήκαν δικηγόρο και μίλησαν με την πρεσβεία του Εκουαδόρ για το τι συνέβαινε. Στις 02:00 είδα το δικηγόρο που μου είπε ότι όλες οι φωτογραφίες μου είχαν αντιγραφεί σε ένα DVD και ότι πιθανότατα θα με κατηγορούσαν για "πρόκληση ταραχών". Την επόμενη μέρα η υποψία του επαληθεύτηκε.

Συναντήθηκα με το δικηγόρο που θα αναλάμβανε την υπόθεση μου και μου είπε ότι η Ελληνική Αστυνομία με κατηγορούσε " ότι ήμουν μέλος μιας ομάδας 12 ατόμων που ξεκίνησαν τις ταραχές". Πουθενά στην κατηγορία δεν αναφερόταν ότι είμαι φωτογράφος από το Εκουαδόρ, ότι μένω στην Ισπανία όπου κάνω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές. Στις 16:30 πήγαμε στο δικαστήριο, όπου ο δικηγόρος μου πιστοποίησε ότι είμαι φωτογράφος, κάτοικος Ισπανίας και μεταπτυχιακός φοιτητής, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση μου αλλά η δίκη θα γίνει αυτή τη βδομάδα.

Κλείνοντας...

Ευχαριστώ εκ βαθέως όλους εκείνους στην Βαρκελώνη και Αθήνα που χωρίς όρους με βοήθησαν και συνέβαλαν στην απελευθέρωση μου. Την κυβέρνηση του Εκουαδόρ και τους αντιπροσώπους της στην Αθήνα για τον επαγγελματισμό και την ταχύτητα με την οποία χειρίστηκαν την υπόθεση μου. Τους δικηγόρους που με υπερασπίστηκαν και την Ελληνική Ένωση φωτογράφων για την παρέμβαση της. Ελπίζω όλοι εσείς που διαβάζετε την δήλωση μου να προβείτε σε κάθε νόμιμη ενέργεια για να μην μείνει αυτή η πράξη ατιμώρητη. Μην διστάσετε να πάρετε πρωτοβουλίες για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την ελευθερία του Τύπου για όλους τους φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφους του κόσμου. »