Οι περισσότεροι θαμώνες της φωλιάς του κούκου είναι αραγμένοι και αποχαυνωμένοι μπροστά σε μια τηλεόραση ψέυτρα και πλανέυτρα. Η ελίτ της τρώγλης φορούμενη το απαραίτητο ιδιόνυμο (γραβάτα) τηρώντας τελετουργικά το ύφος των δεκατεσσάρων αυτοκρατώρων βγαίνει στα παράθυρα και περνάει μηνύματα, περι ήθους τάξης, και μεμονομένων περιστατικών, και ολοι μαζί χαρούμενοι, με τα αφτιά μας να κινούντε σαν τον τζαμπο από την πολύ την χαρά, γιορτάζουμε την υποβάθμιση του βιωτικού μας επιπέδου με την Πετρούλα να πρωτόστατεί στην γιορτή χορέυοντας μπροστά τα μάτια μας τον χορό της καταιγίδας που θα μας πνίξει. Ευτυχώς δεν αγαπάνε όλοι την μπόχα... υπάρχουν πολίτες που αντιδρούν στην βρωμιά και προσπαθούν να σώσουν το λίγο πράσινο που έβαλε στο μάτι ο μέγα Νικηταράς ο Δενδροφάγος, και οι ομοιοί του σε άλλους δήμους. Στην προηγούμενη ομοβροντία σας υποσχέθηκα να σας μιλήσω για την απειλή που διατρέχουν τα δεντράκια, και αυτό ακριβώς πρόκειτε να κάνω. Μα πρώτα... ας μιλήσουμε για τα εξάρχεια.
Απο την μεταπολίτευση και μετά στα εξάρχεια έγιναν οι απαραίτητες ζυμώσεις που θα βοηθούσαν να εξελιχθούν τα εξάρχεια ως η τελευταία ελπίδα, και το τελευταίο λίκνο του πολιτισμού. Πίσω ακριβώς απο το πολυτεχνείο ως κινητήρια δύναμη της ελευθερίας στέκει η πλατεία των εξαρχείων που παρά τις συνεχείς επιθέσεις που δέχαιτε απο διευθαρμένους πολιτικάντηδες, ψέυτες δημοσιογραφίσκους και εμπόρους ναρκωτικών ακόμα συνεχίζει να στέκει, και να βοηθά στην ελέυθερη διάδωση των ιδεών, θα μπορούσαμε επίσης να την θεώρησουμε και ως ένα νησί όαση ελευθερίας και πολίτισμού εν διαμέσου ωκαιάνων, βρωμιάς, διαυθοράς και σαπίλας. Έχωντας ζήσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου στην φωλιά του κούκου, ως πολίτης αποτοξινομένος απο την βρωμερότατη τηλεόραση, δεν θα μπορούσα παρά μόνο να λατρέψω αυτό το παράδεισο που ονομάζουμε εξάρχεια.
Στην ζωόδοχου πηγής με Ναυαρίνου, σε διαστάυρωση με την ονομασμένη απο τους ευαίσθητοποιημένους κατοίκους των εξαρχείων, “οδο Αλεξάνδρου Γρηγορόπουλου”, (που μετονομάστικε έτσι μετά την εν ψυχρώ άγρια δολοφονία του 15χρονού Αλέξη απο 2 διευθαρμένους αστυνομικούς), βρίσκέτε το ξακουστό πάρκο “Ναυαρίνου”, στο οποίο μπορήτε να βρήτε:
Δανειζόμενα ή δωρεαν βιβλία.
Φίλους, και πολιτισμένους συζητητές χωρίς ρατσιστικά στερεότυπα, σαν του υπόλοιπους θαμώνες της φωλιάς του κούκου.
Παιδική χαρά για τα παιδιά σας.
Αστυνομικούς έτοιμους να ρίξουν δακρυγόνα στου ελέυθερους πολιορκημένους κάτοικους των εξαρχείων, και εξίσου έτοιμους να ρίξουν σφαίρες στα 15χρονά της περιοχής, προκειμένου να έχουμε επιπλέον μεμονομένα περιστατικά, ωστε να μπορούν να μας καθυσηχάζουν χωρίς φόβο, τα αξιόπιστα και ανεξάρτητα ΜΜΕ.
Με τόσες πολλές και ενδιαφέρουσες προοπτικές αναρωτιέμαι είδη για ποιό λόγο να μην ξεκινήσετε για να περάσετε μια βόλτα, για αυτό το τόσο ωραίο πάρκο.
Αλλά προτού ξεκινήσετε.... επιτρέψτε μου να σας πω για μερικά ακόμα ενδιαφέροντα πραγματάκια.
Το επόμενο πάρκο για το οποίο θέλω να σας μιλήσω είναι αυτό που βρήσκετε στην διαστάυρωση κύπρου και Πατησίων. Αυτό το πάρκο ήταν τόσο όμορφο που δεν μπορούσε να αφήσει ασυγκήνητο τον κο Νικήτα Κακλαμάνη ο οποίος θαμπωμένος απο την ομορφιά του πάρκου αυτού, βάλθηκε να το βάλει στο σφυρί και να το κάνει parking, ως απάντηση έλαβε την σθενάρη άρνηση των κατοίκων της κυψέλλης οι οποίοι το κατέλαβαν και το αναπλάσανε σαν νεο πάρκο και λίκνο πολιτισμού και οικολογίας.
Σε αυτό το πάρκο θα επιμείνω λίγο, γιατί εν αντιθέσει με το πάρκο ναυαρίνου, το πάρκο αυτό παρουσιάζει κάποια προβλήματακια τα οποια μπορούν να λυθούν, εάν πάρετε την γεναία απόφαση να εγκαταλείψετε των βολικό και τρυφερό καναπέ σας.
1)Πολιτικάντηδες: Ως γνωστή και μη εξαιρετέα αρρώστια, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι σωτήρες της πορδής κάνανε τις μεταστάσεις τους, και με τρομερή επιδεξιότητα καπελώσανε εν μια νυκτή την προσπάθεια των πολιτών στην περιοχή. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας τονίσω το εξης... οσο και εάν συμφωνεί ο καναμπές σας με την χρωματική αδιάφορια, ανεξαιρέτως της ιδεολογίας σας που σας απαγορέυει να βοηθήσετε στην προστασία του πάρκου, λόγω ότι δεν πρόλαβε να το καπελώσει η δικιά σας παράταξη, Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ... αλλιώς θα έχετε ακόμα ένα άχρηστο parking αντί για ένα πάρκο με σπάνια είδη πουλιών.
2)Νικήτας Κακλαμάνης: Καταρχήν με το που διαβάσατε αυτό το όνομα είδη θα ψιλιαστήκατε για το ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα, αφού αυτός ο άνθρωπος αποτελεί κινούμενη απειλή για οτίδηποτε δεν μπορεί να του φέρει κέρδος. Αλλά θα γίνω λίγο ποιο σαφής για το ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημά που φέρνει στο πάρκο. Καταρχήν... Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ αφού αυτός είναι που βάλθηκε να το κάνει parking με συνοπτικές και ύπουλες διαδηκασίες κατάφερε να κατεδαφίσει 50 πολυετή δένδρα, με χωροτάξικες μελέτες της πλάκας, και με την συνοδεία των ΜΑΤ όπως άλλωστε συμβαίνει και με όλα τα εγκλήματα των γραβατοφόρων. Επίσης εξίσου τυχαία 3 μπράβοι του οργανομένου εγκλήματος κάνανε επίθεση στους φρουρούς του πάρκου, προκαλώντας τους σοβαρούς τραυματισμούς... και φυσικά ο δενδροφάγος δεν είχε ιδέα.
3)Δυσφήμηση της προσπάθειας των υπερασπιστών του πάρκου. Σε συνδιασμό με την αποσιώπηση που συνηθήζουν τα πολυαγαπημένα μας ΜΜΕ, υπήρξε και ο κλασσικός και μην εξαιρετέος πόλεμος λάσπης, (σαν αυτό που έχουν υποστεί η Κωνσταντίνα Κουνέβα, ο Θεόδωρος Τενέζος, Τα Εξάρχεια, Τα Δεκεμβριάνα, και πολλοί άλλοι αγώνες, και αγωνιστές, έτσι και το Πάρκο κύπρου και πατησσίων δέχαιτε κατά καιρούς λεκτικές επιθέσεις απο Επαγγελματίες Λαοπλάνους οι οποίοι μέχρι σήμερα τα έχουν καταφέρει μια χαρά, και το πάρκο χάνει σιγά σιγά τους συμπαραστάτες που θα έπρεπε να έχει. Ειλικρινά... ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ; θέλουν να κάνουν το πάρκο που παίζουν τα παιδιά σας σε Parking και εσείς κάθεστε και ακούτε τον κάθε μαλάκα λαοπλάνο προκειμένου να μην ξεκολλήστε ποτέ απο τον ρημαδιασμένο τον καναπέ σας... ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ!!!
Και ολά αυτά με την επισήμανση οτι όλα αυτά συμβαίνουν σήμερα...
Αυτή την στιγμή η Αθήνα χάνει την ομορφιά της... ολά τα κτήρια που είναι κοιτήδες πολιτισμού εγκαταλείποντε με σκοπό να χρησιμοποιήθουν στο μέλλον για κερδοσκοπηκούςσκοπούς... Ας δούμε ποιά είναι:
ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ
Η Κυψέλη έχει ακόμη εκατοντάδες διατηρητέα, αφημένα στην όποια τύχη τους επιφυλάσσουν οι ιδιοκτήτες τους. Ιδού τρία παραδείγματα:
• Στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, δίπλα στη Φωκίωνος Νέγρη, ο δήμος επιδίωξε την κατεδάφιση για να κάνει κτίριο γραφείων και πάρκινγκ. Μεσολαβούν οι κάτοικοι και το κτίριο κηρύσσεται διατηρητέο. Ο δήμος το αφήνει τρία χρόνια κλειστό. Πέρσι, οι κάτοικοι το άνοιξαν, το καθάρισαν και το λειτουργούν ως πολιτιστικό κέντρο. Ο δήμος δεν έχει δώσει ούτε μια δεκάρα μέχρι σήμερα.
• Το σπίτι της ηρωίδας Λέλας Καραγιάννη, του 1923, κηρύχθηκε διατηρητέο το 1995 και αγοράστηκε από το Δήμο Αθηναίων το 1997. Δέκα χρόνια και βρισκόμαστε ακόμα στη φάση των μελετών.
• Το σπίτι της Κάλλας (Πατησίων 61), του 1925, ανήκει στο ΝΑΤ από το 1950. Το 1989 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο. Μέχρι το 1999 ήταν μισθωμένο. Υπέστη ζημιές από το σεισμό, ευτυχώς επισκευάσιμες. Έκτοτε παραμένει αναξιοποίητο.
ΠΑΡΚΙΝΓΚ ΣΕ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΑ
Γι' αυτά υπάρχει έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον, γιατί οι θέσεις είναι επιδοτούμενες.
• Στην πλατεία Κυψέλης, που υποτίθεται ότι θα γίνει ο σταθμός του μετρό, ο δήμαρχος δήλωσε ότι έχει ξεκινήσει μελέτη για ένα μεγαλεπήβολο υπόγειο πάρκινγκ: «Όλη η πλατεία από κάτω θα γίνει πάρκινγκ». Φαίνεται ότι εγκαταλείπεται το εξαγγελθέν υπόγειο πάρκινγκ στην οδό Βελβενδού (400 θέσεων).
• Στην πλατεία Αιγύπτου, μετά την ολοκλήρωση του υπόγειου γκαράζ, οι αρμόδιοι φύτεψαν... λεωφορεία και όχι πράσινο, ενώ είχαν υποσχεθεί την επαναφύτευση των μεγάλων δένδρων που προϋπήρχαν.
• Στην πλατεία Κύπρου και Πατησίων ο δήμος υπόσχεται ότι τα αιωνόβια δέντρα θα ξαναφυτευτούν πάνω από το σχεδιαζόμενο πάρκινγκ 500 θέσεων (όπως ΔΕΝ έκαναν στην Πλ. Αιγύπτου).
• Παλιότερα είχαν εξαγγελθεί πάρκινγκ για το Πεδίο Άρεως-Βαλτινών (300 θέσεων) και για το πάρκο Αργεντινής στα Παναθήναια (400 θέσεων).
ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ
Η κατάσταση στην Κυψέλη είναι απαράδεκτη. Πρόσφατη έρευνα της Ιατρικής Σχολής Αθηνών απέδειξε ότι το 43% των πτώσεων γίνονται σε πεζοδρόμια σαν αυτά της Κυψέλης, που χαρακτηρίζονται μη ασφαλή και άκρως επικίνδυνα για τους πολίτες. Ο Συνήγορος του Πολίτη ζήτησε με πόρισμά του από το Δ. Αθηναίων να διαφυλάξει τα δικαιώματα των πεζών, να εντατικοποιήσει τους ελέγχους για τον εντοπισμό φθορών και παραβιάσεων, να αλλάξει τα κριτήρια χορήγησης αδειών τραπεζοκαθισμάτων και να τροποποιήσει τους κανονισμούς παραχώρησης κοινόχρηστων χώρων.
Μετά απ' όλα αυτά, τι να πει κανείς για τα αδόμητα οικόπεδα, για το 150ό δημοτικό σχολείο που είναι σε λυόμενα από το 1999, για την ανάγκη να μειωθούν οι συντελεστές δόμησης, για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας που έχουν περιζώσει παιδικούς σταθμούς, σχολεία και κατοικίες, και τέλος για τα σκουπίδια, ένα διαρκές πρόβλημα στην Κυψέλη.
Και ακόμη, τι να πει για τα αγάλματα στους δημόσιους χώρους, για τις αγιογραφίες του Κόντογλου (στον Αϊ-Γιώργη), για τον Κανάρη (που το σπίτι του έγινε πολυκατοικία).
Τι να πει για την ανάγκη δημιουργίας δημοτικών λουτρών και WC, κινητής μονάδας υγείας για πρόληψη και αιμοδοσία, κινητής δανειστικής βιβλιοθήκης, για την ανάγκη διαπολιτισμικών προγραμμάτων.
Αυτό όμως που πληγώνει περισσότερο είναι ότι τόσο το 6ο Διαμέρισμα όσο και ο δήμος έχουν επιλέξει αυτή την πολιτική και γι' αυτό έχουν τις πόρτες τους κλειστές για τους... «εχθρούς» δημότες.
πηγή: http://www.lifo.gr/content/i89/x8/323.html
και αφού είδατε ολα αυτά τα ωραία... επιτρέψτε μου να σας δείξω και για ποιό λογο φωνάζει η Ελληνική ορνιθολογική Εταιρία:
Παρέμβαση στο Πάρκο της Κυψέλης
Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έκανε μια μικρή παρέμβαση στο χώρο του Πάρκου επί των οδών Κύπρου και Πατησίων τοποθετώντας τρεις ταΐστρες και δύο φωλιές στα εναπομείναντα δέντρα μετά την απαράδεκτη κοπή δέντρων που πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο με εντολή του Δήμου Αθηνών.
Το πάρκο ήταν καταφύγιο για πολλά είδη πουλιών της πόλης. Μεγάλος αριθμός ψαρονιών έβρισκε εκεί έναν από τους τελευταίους διαθέσιμους χώρους που έχουν απομείνει για κούρνιασμα στο κέντρο της Αθήνας.
Όπως μας πληροφόρησε ο κ. Σπύρος Εφαπλωματάς, μόνιμος κάτοικος της Κυψέλης και λάτρης των πουλιών, «Το ανώνυμο παρκάκι ήταν η τελευταία γωνιά στην οδό Πατησίων που κατέφευγαν πάρα πολλά ψαρόνια. Ήταν αναντικατάστατο, αφότου οι αυλές των μονοκατοικιών της Κυψέλης έγιναν πολυκατοικίες και πια μαζεύονταν μόνο εκεί, προσφέροντας μια επαφή με την άγρια φύση σε όλους μας.»
Οι χώροι πρασίνου στις μητροπόλεις αποτελούν όχι μόνο πνεύμονα οξυγόνου και αισθητικής απόλαυσης, αλλά και τις μοναδικές ευκαιρίες όπου η άγρια φύση μπορεί να συνυπάρχει με τους ανθρώπους στο αστικό περιβάλλον. Η σχέση αυτή γίνεται όλο και πιο σπάνια και οφείλουμε να την υπερασπιστούμε.
Τα πουλιά είναι ανυπεράσπιστα απέναντι σε τέτοιες καταστροφικές παρεμβάσεις. Η πολιτεία λοιπόν οφείλει να θεσμοθετεί και πάνω από όλα να εφαρμόζει τις απαραίτητες νομικές δικλείδες ασφαλείας που προστατεύουν το δικαίωμα ζωής της άγριας φύσης, αλλά και το δικαίωμα των κατοίκων της Αθήνας να είναι σε επαφή με αυτήν. Αυτό είναι μία από τις βασικές εναπομείνασες συνιστώσες της ποιότητας ζωής στην μητρόπολη.
Ημερ/νία: 06-02-2009
Ελπίζω να σας έπεισα να επικολλήσετε λίγο απο τον καναπέ σας... αύριο θα βγούμε εξοχή.
Με εκτίμηση.
Χρήστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου