Άναψε ένα κερί...

Όταν αρχίσαμε να μαζευόμαστε για πρώτη φορά έξω από τη Βουλή για να διαμαρτυρηθούμε για τα γεγονότα του Δεκέμβρη 2008 ένα από τα πρώτα πράγματα που κάναμε ήταν να ανάβουμε κεριά. Κεριά στη σειρά, κέρια που σχημάτιζαν το σήμα της ειρήνης, κεριά για να ζεσταινόμαστε.... Το κερί μπορεί να έχει πολλές και διαφορετικές σημασίες. Δείχνει την ελπίδα, την ανθρώπινη ζωή, τα χρόνια που έχουν περάσει, τα χρόνια που θα έρθουν, τη στιγμή και την ανθρώπινη πνοή. Για μένα τα κεριά που όλοι ανάβαμε έξω από τη Βουλή έχουν και μια άλλη σημασία. Τη σημασία της αισιοδοξίας και του θετικού πρώτου βήματος. Ας πάψουμε να γκρινιάζουμε για τις λανθασμένες πολιτικές, τα σκάνδαλα, τη διαφθορά και όλα αυτά που τόσο μας στενοχωρούν. Είναι βέβαιο ότι κανείς δεν τα θέλει και η αντίδραση είναι θεμιτή αλλά θα είναι πάντα εκεί γιατί η εξουσία διαφθείρει και οι ηθικοί και ευαίσθητοι άνθρωποι είναι λίγοι. Ας δούμε τι μπορούμε εμείς να κάνουμε για να βοηθήσουμε τη γειτονιά μας, την οικογένεια μας ή πολύ περισσότερο τον εαυτό μας να γίνει καλύτερος. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αλλαγή και η μεγαλύτερη επανάσταση. Βαρέθηκα να βλέπω ανθρώπους οι οποίοι υποτίθεται ότι αγωνίζονται για μια πιο δίκαιη κοινωνία και είναι οι ίδιοι πνιγμένοι μέσα στους εγωισμούς και τα κόμπλεξ τους. Αυτοεπίγνωση λοιπόν είναι αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε και όχι μόνο αντίδραση για την αντίδραση. Όπως λέει και ένα αγγλικό ρητό "Be the change".