Έπεσε η ιδέα δημιουργίας μιας μικρής εβδομαδιαίας εφημερίδας με ενημέρωση για ουσιώδη ζητήματα, σχόλια πάνω σε γεγονότα που προβάλλονται με προπαγανδιστικό τρόπο από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, «ειδησούλες» ξεθαμμένες από τα ψιλά γράμματα ή από το Internet, πάντοτε όσο το δυνατόν πιό διασταυρωμένες.
Με ενθουσίασε αυτή η ιδέα.
Πηγαίνοντας ένα βήμα πιό πέρα, θα μπορούσε μια τέτοια κίνηση να μπει σε ένα πιό μεγάλο ακόμα πλαίσιο. Μια αντι-ολιγαρχική προεκλογική εκστρατεία.
Μια προεκλογική εκστρατεία που θα έχει την εξής ιδιομορφία: δεν θα στοχεύει στην ενίσχυση των ποσοστών κάποιου, αλλά στην συνειδητοποίηση ότι μπορούμε τουλάχιστον να καταφέρουμε δια της ψήφου (του μόνου μέσου επιβολής που έχουμε στα χέρια μας) να κρατήσουμε δεμένα τα χέρια των καθεστωτικών κομμάτων.
Ήδη, τα στοιχεία από την τελευταία ψηφοφορία (2007) είναι ενθαρρυντικά:
- 25,85% αποχή.
- 2,67% άκυρα - λευκά
Στο σύνολο λοιπόν του εκλογικού σώματος, τα πραγματικά ποσοστά των κομμάτων ήταν:
- ΝΔ: 30,2%
- ΠαΣοΚ: 27,5%
- ΚΚΕ: 5,88%
- ΣΥΡΙΖΑ: 3,74%
- ΛΑΟΣ: 2,74%
Το βασικό ζήτημα είναι ότι μόλις το 57,7% των Πολιτών της Ελληνικής Δημοκρατίας σκέφτεται με όρους δικομματισμού. Δηλαδή, μια ισχνή πλειοψηφία, που είναι και διχασμένη κιόλας ανάμεσα στις δύο αντίπαλες συμμορίες οικογενειοκρατικών ολιγαρχιών.
Πού να λάβουμε και υπ' όψιν ότι πλείστοι όσοι δεν ψηφίζουν υπέρ αυτού που θέλουν να κυβερνήσει, αλλά τον αντίπαλο εκείνου που δεν θέλουν να κυβερνήσει!
Από τα ως άνω στοιχεία, σε σύγκριση και με αυτά των προηγηθεισών εκλογών, προκύπτει ότι η επιρροή των δύο, θρασύτατα αυτοαποκαλουμένων, «κομμάτων εξουσίας» φθίνει μέχρι σημείου που να τους φεύγουν μέσα από τα χέρια τα γκέμια που νομίζουν ότι έχουν περάσει στο σώμα των πολιτών.
Όλα αυτά τα στοιχεία, πρέπει να γίνουν γνωστά και να εκτεθούν, όπως επίσης και η αναίδεια του εκλογικού νόμου: το ποσοστό π.χ. του πρώτου κόμματος από 30,2% γίνεται 41,84%, αφαιρώντας τα άκυρα, τα λευκά και την αποχή και κατόπιν, με 41,84% των ψήφων, παίρνει το 50,67% των εδρών στην Βουλή.
Ο δε νέος εκλογικός νόμος (που θα ισχύσει, αν δεν κάνω λάθος, από τις επόμενες εκλογές) δίνει ακόμα πιό ξεδιάντροπο «μπόνους» βουλευτών στην μεγαλύτερη από τις μειοψηφίες που θα προκύψουν.
Νομίζω ότι είναι ένα καλό πεδίο που σηκώνει πολλές δράσεις. Αν ξεκινήσουμε μια «προεκλογική εκστρατεία πολιτών» από τώρα και αποκτήσει και απήχηση, θα τους πιάσουμε στον ύπνο, διότι μου φαίνεται πως πάνε λάου - λάου για αιφνίδιες πρόωρες εκλογές όταν κρίνουν αυτοί (και οι δημο(σ)κόποι τους) ότι «τους παίρνει», κατά το δη λεγόμενον.
Καλή ως σκέψη, ξεκινάς, όμως, με λάθος βάση. Το 25% της αποχής είναι πλασματικό. Σε αυτό υπάρχει ένα σημαντικότατο ποστοστό ομογενών που δεν έχουν έρθει, σχεδόν ποτέ, στην χώρα για να ψηφίσουν καθώς και ενα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων που έχουν πεθάνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπολογίζεται οτι το πραγματικό ποστοστό της αποχής δεν ξεπερνά το 8%.
Αν υπάρχουν πραγματικά στοιχεία περί τούτου, το δέχομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλην όμως, με την προσφάτως γενομένη «αναμόρφωση» των εκλογικών καταλόγων, είναι δύσκολο να θεωρήσει κανείς πιθανή την διατήρηση ονομάτων νεκρών, δεδομένου και του ότι πλέον δεν υπάρχουν εύκολα «κρυφοι» θάνατοι. Όλοι σχεδόν δηλώνονται στο αρμόδιο ληξιαρχείο.
Ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορώ να φανταστώ διατήρηση ονομάτων νεκρών, είναι ο προφανής: η νοθεία. Για την οποία φυσικά και δεν αμφιβάλλω ότι συμβαίνει, αλλά μάλλον σε προσπάθειες μικρής κλίμακας.
Από εκεί και πέρα, η ουσία παραμένει: Επιτρέπουμε σε δύο συμμορίες να κυβερνούν με σουλτανικές μεθόδους, βασιζόμενες σε μεγάλες, αλλά σαφείς μειοψηφίες.