Αγαπητοί μου αναγνώστες.
Με αφορμή την τελευταία απεργία, που παρέλυσε το Κράτος(;), γεννήθηκαν μέσα στο μυαλό μου κάποιες σκέψεις. Αναλογιζόμενος λοιπόν την διαφορά, του φωνάζω και περιμένω να παραλύσει το κράτος από την φωνή μου,(πριν πάω για καφέ), με το πραγματικό παραλύω το Κράτος, αποφάσισα να αφήσω μερικές σκέψεις.
Φυσικά σκοπός μου δεν είναι να παραλύσω το κράτος, κάτι τέτοιο άλλωστε θα με χαρακτήριζε αναρχικό, (μπου), και αυτός ο τίτλος εάν και με τιμάει... δεν θα έλεγα ότι με χαρακτηρίζει και τόσο.
Για να μην απεραντολογώ, το ζητούμενο των σημερινών σκέψεων μου, είναι ότι άμα θέλουμε να δείχνουμε ως λαός την δύναμη μας, πρέπει να το κάνουμε με το σωστό τρόπο. Σήμερα θα σας μιλήσω για την ποιο “Δημοκρατική” εξουσία που έχει ο πολίτης στα χέρια του, και φυσικά μιλάω για την κατανάλωση.
Δεν είναι ωραία σαν εικόνα; Φανταστείτε τον εαυτό σας, να χλαπακιάζει τον αγλέορα, και να υπερχρεώνει πιστωτικές, για να αγοράσετε εσείς πολυαγαπημένοι μου αναγνώστες, ότι σαβούρα ακριβώς δεν χρειάζεστε για να γίνετε trendy... και με μόνο αυτή την πράξη σας να γίνεστε, οι υπερήρωες που σώζουν τον πλανήτη με την πράσινη ανάπτυξη; Δεν είναι υπέροχη εικόνα;
Ίσως... μόνο που εγώ θα σας δώσω μια διαφορετική εικόνα.
Η δύναμη για την οποία μιλάω αφορά κάτι άλλο, αφορά την μη κατανάλωση και την μη πράσινη ανάπτυξη, στις περιπτώσεις που η πράσινη ανάπτυξη ας πούμε δεν είναι και τόσο πράσινη, όσο θα έπρεπε. Ποιο συγκεκριμένα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για μποϊκοτάζ.
Το Μποϊκοτάζ, το τόσο ωραίο γαλλικό του όνομα το πήρε από τον πρώτο που την πάτησε με αυτή την μέθοδο, τον Γαιοκτήμονα κο. Charles Boycott ο οποίος παρά την ευγένεια, και το παρουσιαστικό του, (και το καλό του ντύσιμο ίσως), δέχθηκε ένα ηχηρό όχι, από τους καλλιεργητές του, που αρνήθηκαν οποιαδήποτε συνεργασία μαζί του.
Το Διεθνές δίκαιο, (για το οποίο θα ήταν χρήσιμο να αναφερθούμε κάποια στιγμή), εκφράζει το Μποϊκοτάζ ως μια μορφή ειρηνικής μορφής πίεσης, και θεωρητικά είναι νόμιμο, αλλά υπό προϋποθέσεις, (εν αντιθέσει με το εμπάργκο, στο οποίο ισχύει, καθαρά ο νόμος του δυνατού... βλέπε Γάζα).
Με το μποϊκοτάζ παρά την θεωρητική του νομιμότητα, έχει κάποιες επιπλοκές, αφού μπορεί να θεωρηθεί... αθέμιτος ανταγωνισμός.
Το σκεπτικό του νομοθέτη είναι ότι μπορεί κάποιοι κακόβουλοι να καλέσουν τον κόσμο σε μποϋκοτάζ, με όχι και τόσο νόμιμες προθέσεις. Στο νομοθέτη δίνω κάποιο δίκιο, αλλά παρόλαυτα η δικαστική εξουσία της Δημοκρατίας, μερικές φορές βλέπει τα πράγματα λίγο πιο “Γραβατωμένα”, οπότε όποιος θέλει να κάνει κάλεσμα για μποϊκοτάζ, καλό θα ήταν να έχει ως γκαβάτζα καμιά ακριβή γραβάτα για το δικαστήριο.
Θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα. Εας πούμε ότι εγώ έχω πρόβλημα με μια χώρα, (π.χ. Με το Ισραήλ) λόγω ότι θεωρώ ότι αυτή η χώρα, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εάν φανταστούμε ότι σας έδινα έναν αριθμό Barcode, που χαρακτηρίζει την προέλευση των προϊόντων από εκείνη την χώρα, και καλούσα για μποϊκοτάζ σε εκείνα τα προϊόντα, τότε μπορεί να υπήρχαν μερικές επιπλοκές.
1)Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αντισημιτισμός οπότε και Ρατσισμός, παρόλο που θα υπήρχαν και πολύ Εβραίοι όπως και Ισραηλινοί πολίτες που θα συμφωνούσαν μαζί μου, (Εξάλλου αυτοί είναι στην φυλακή με άλλες προφάσεις).
2)Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αθέμιτος ανταγωνισμός, οπότε η γενναία και άσπιλη Επιτροπή Ανταγωνισμού θα με καλούσε μια βόλτα, να μου δώσει την λυπητερή.
3)Θα μπορούσε να θεωρηθεί απλά παράνομη βάση νόμου. Αλήθεια έχετε διαβάσει την επισήμανση που γράφει πάνω στον λογαριασμό της ΔΕΗ σχετικά με την ΕΡΤ;
Ευτυχώς βέβαια που μιλάω θεωρητικά, και έτσι δεν παρανομώ για την προστασία αθώων παιδιών, και για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αλλά άμα εσείς θέλετε να ξεκινήσετε κάποιο μποϊκοτάζ, γράψτε στην μηχανή αναζήτησης (π.χ. μποϊκοτάζ στο Ισραήλ ή κάποια χώρα που ίσως θεωρείτε ότι σκοτώνει αθώα παιδάκια με βόμβες φωσφόρου), και εκτός από τις απαραίτητες πληροφορίες, θα μπορέσετε να βρήτε και τους λόγους για τους οποίους πρέπει να το κάνετε.
Η σημαντικότερη επιπλοκή λοιπόν είναι με τις εκκλήσεις. Οπότε φτάνουμε και στο Ρεζουμέ... το ρεζουμέ μου λοιπόν είναι αυτό που εγώ ονομάζω ευέλικτο Μποϊκοτάζ.
ΕΥΕΛΙΚΤΟ ΜΠΟΙΚΟΤΑΖ.
Ευέλικτο μποϊκοτάζ εννοώ ότι θα μπορούσε να θεωρηθεί το μποϊκοτάζ που λειτουργεί αυτόματα σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη, χωρίς της χαριτωμένες εκκλήσεις που συνήθως ξεκινούν τα μποϊκοτάζ, (πχ την τάδε ώρα τραβήξτε όλοι μαζί το καζανάκι, για να δημιουργηθεί ένα τσουνάμι που θα παρασύρει τον αμερικάνικο στόλο που περνάει από εκεί). Άμα όλοι έχουμε την απαραίτητη αγοραστική ευθύνη ίσος φτάσουμε στο σημείο να καταφέρουμε να μποικοτάρουμε και τους εργατοπατέρες, και εάν είμαστε τυχεροί ίσος φτάσουμε κάποια στιγμή σε μια καλύτερη δημοκρατική λειτουργία, αφού η κατανάλωση μας μερικές φορές είναι ποιο τρομακτική από την ψήφο μας.
Μερικές ιδέες:
1)Όταν απεργούμε, είναι άκρος λογικό να μην συμμετέχουμε και σε καταναλωτικές Δραστηριότητες, αφού έτσι φέρνουμε σε δύσκολή θέση αυτούς που θέλουν να απεργήσουν αλλά δεν μπορούν. Το να κατέβουμε σε μια απεργία, και μετά να πάμε σε κάποια ταβέρνα για να λαδώσουμε το αντεράκι μας δεν είναι απεργία, είναι άγραφη άδεια... οπότε σε διαδηλώσεις απεργίες, διαμαρτυρίες κτλ το μποϊκοτάζ ταιριάζει μούρλια.
2)Όταν βλέπουμε μια εκπομπή στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο, και η εκπομπή διανοηθεί να παραπληροφορήσει τους θεατές ή ακροατές της, τότε καλό είναι να περιμένουμε τις διαφημίσεις, σε εκείνη την περίπτωση οι διαφημίσεις τους είναι η χρυσή λίστα για μποϊκοτάζ, και μετά, μόλις ακριβώς τελειώνουν οι διαφημίσεις, απλά αλλάζουμε κανάλι ή σταθμό, ώστε να πιάσουν αργά η γρήγορα το νόημα.
3)Στην περίπτωση ανήθικων portals ή Blogs τότε πρέπει να έχουμε στο νου μας ένα πράγμα... οι κακόβουλοι συνήθως προσκυνούν μια σταθερή αξία, την επισκεψιμότητα. Από το να τρολάρετε και να του δώσετε κλικ, καλύτερο είναι, να του κάνετε μια παρατήρηση, ένα Flag, μια καταγγελία στο safeline.gr και να μην του ξαναδώσετε ποτέ ούτε ένα κλικ... αυτό θα τον πονέσει περισσότερο. Φυσικά εξίσου σημαντικό είναι το να υποστηρίζουμε και τις προσπάθειες πληροφόρησης που εκτιμούμε, είτε με βαθμολόγηση, είτε με το like του Facebook είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο θα μπορούσαμε να εκφράσουμε την συμπαράσταση μας.
Ελπίζω να σας προκάλεσα κάποιες σκέψεις πάνω στο ζήτημα.
Με εκτίμηση.
Χρήστος.
Για το:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου