«Μηδενική Ανοχή ΙΙ»: Karatzaferi's legacy

«Η νέα πολιτική είπε ο υπουργός, είναι η μηδενική ανοχή στην παράνομη είσοδο στη χώρα, στενή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, "δεν θα ανεχθούμε το δουλεμπόριο και τους παράνομους διακινητές ανθρωπίνων ψυχών, δεν αντέχει άλλο η χωρά να είναι ξέφραγο αμπέλι", ανέφερε χαρακτηριστικά.»
[ΕΡΤ]

Η καταστολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας φοράει το σοσιαλιστικό της προσωπείο, επενδύει στην ήδη καλλιεργηθείσα ξενοφοβία, χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τις «ανθρώπινες ψυχές» και προχωράει σε «τελικές λύσεις» ανθρωπιστικού ολοκαυτώματος.
Η οργουελιανή διαστροφή όρων, φράσεων και λέξεων αποτελεί αγαπημένη τακτική κάθε εξουσίας. Στην Ελλάδα, το κόμμα που ονομάζεται «κίνημα», μετονομάζει το υπουργείο καταστολής σε «προστασίας του πολίτη» και βαφτίζει την συνεργασία με τους δουλεμπόρους «μη ανοχή».

Ίσως το τελευταίο αυτό δεν είναι αρκετά σαφές εκ πρώτης όψεως: «κατά ποιόν τρόπο η απέλαση των παράνομα εισελθόντων αποτελεί συνεργασία με τους δουλεμπόρους;», μπορεί να ρωτήσει κάποιος. Ήδη όμως, με την δεύτερη ανάγνωση της εξαγγελίας αυτής, κάτι φαίνεται να «μη κολλάει».

Όπως καταλαβαίνει κανείς, η «δουλειά» του δουλεμπόρου είναι να μεταφέρει ομαδικά ανθρώπους από ένα σημείο του κόσμου στο άλλο. Κυριότερα αυτό γίνεται σήμερα από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας. Όλες εμπόλεμες ή εξαθλιωμένες από την συνεχιζόμενη αποικιοκρατική εκμετάλλευση, δεν παρέχουν στους κατοίκους τους καμμιάν άλλη επιλογή παρά να φύγουν οικογενειακά για να σώσουν τη ζωή τους ή να στείλουν κάποιο μέλος της οικογένειας στη Δύση να δουλέψει για να σώσει τους υπολοίπους από τον λιμό. Όλους αυτούς τους ανθρώπους εκμεταλλεύονται τα δίκτυα συνεργαζόμενων δουλεμπόρων που αναλαμβάνουν να τους οδηγήσουν στις πύλες της Δύσης και να τους αφήσουν εκεί.

Πολλοί από τους πρόσφυγες - μετανάστες παραμένουν υπό τον έλεγχο των ντόπιων δουλεμπόρων, όταν φτάσουν στην Ελλάδα. Πρέπει να εξοφλήσουν τα χρεωστούμενα, συνήθως με καταναγκαστική εργασία. Το καθεστώς αυτόματης παρανομίας των προσφύγων - μεταναστών διευκολύνει τους δουλεμπόρους: όποιος «σκλάβος» τυχόν αρνηθεί να συμμορφωθεί με το καθεστώς καταναγκαστικής εργασίας, καταδίδεται στις «αρχές». Φυσικά, οι «αρχές» γνωρίζουν καλά πού και ποιοί κρατάνε «σκλάβους»· αλλά οι διασυνδέσεις δουλεμπόρων με αστυνομία και λιμενικό είναι στενές. Έτσι έχουν ένα ισχυρό μέσο πίεσης πάνω στους υποχρεωτικά παράνομους «πελάτες τους».

Η απέλαση θα εφαρμοστεί σε αυτούς που ήδη έχουν παραδοθεί. Φυσικά η επιστροφή στις χώρες τους δεν είναι επιλογή, καθώς εκεί κινδυνεύουν άμεσα από πόλεμο ή λιμοκτονία. Θα ξεκινήσουν πάλι το ταξίδι προς την Δύση, με νέα υποθήκη δουλείας σε κάποιον δουλέμπορο.

Κι έτσι το κύκλωμα ανατροφοδοτείται. Με την ευγενική χορηγία των καναπεδάκηδων «πολιτών» που εκλέγουν κυβερνήσεις «μηδενικής ανοχής»· και φυσικά με την πολύτιμη συνδρομή των σωμάτων ασφαλείας που βγάζουν κι αυτοί το παντεσπάνι τους από το «εμπόριο ψυχών», που τόσο θλίβει τον κ. υπουργό.