Για πολλούς η αντικυβερνητική κριτική έχει αξία μόνο καθ' όσον κυβέρνηση είναι... το αντίπαλο κόμμα! Έτσι, κάποιος που ασκεί αντισυστημική κριτική είναι «φίλος», μόνο όμως για όσο διάστημα δεν είναι οι «δικοί μας» στην εξουσία. Μόλις αντιστραφούν τα δεδομένα και η πρώην αντιπολίτευση γίνει κυβέρνηση, ξαφνικά ο πρώην «φίλος» γίνεται «μηδενιστής» και «αρνητιστής».
Λοιπόν, για να τελειώνουμε με τις αυταπάτες για τα κόμματα και τις «εναλλαγές κυβερνήσεων»:
Ένας μποέμ αναρχοαυτόνομος τυπάς πριν 2000 χρόνια έλεγε μια σοφή κουβέντα: «δεν μπορείς να βάλεις καινούργιο μπάλωμα σε παλιό ρούχο, ούτε καινούργιο κρασί σε παλιά ασκιά».
Όλοι «εμείς» που «εκμηδενίζουμε» το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και όλα τα λοιπά κόμματα και κομματούσκουλα του κοινοβουλευτισμού, προσπαθούμε να πούμε το ίδιο πράμμα: «καμμιά ουσιαστική αλλαγή πολιτικής δεν μπορεί να προέλθει ούτε να εισαχθεί από το υπάρχον πολιτικό σύστημα». Γι' αυτό δε μας ενδιαφέρει το ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό καταγγέλλουμε τα λόγια που δεν γίνονται ποτέ πράξεις, γι' αυτό καταδικάζουμε εκ των προτέρων ενέργειες που ξέρουμε πώς θα χρησιμοποιηθούν και πού θα οδηγήσουν.
Κατά την άποψή μου, αποτελεί απλά εθελοτυφλία και βολικό κοίμισμα της συνείδησης το να περιμένει κανείς κάτι από όλους δαύτους. Γιατί αν αφεθεί κανείς να συνειδητοποιήσει την πολιτική πραγματικότητα, πρέπει να δει κατάματα την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι τρομαχτική για όποιον δεν θέλει να χάσει την βολή του:
Πρέπει να τους ξεφορτωθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου