Το ΜΠΑΤΣΟΚ του '80 ξαναχτυπά

Νέα επιχείρηση «Αρετή» στα Εξάρχεια

Δεν είχαμε καμμία αμφιβολία. Οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν στο ακέραιο.

Πρώτα, η επιστροφή Χρυσοχοΐδη στην θέση του πάλαι ποτέ «Δημοσίας Τάξεως» και νυν «Προστασίας του Πολίτη». Ένας υπουργός, που καθιέρωσε τις κάμερες και την άγρια καταστολή στα αντιπολεμικά συλλαλητήρια του 2003, καθώς και τις ομάδες «κουκουλοφόρων», ασφαλιτών ή ελεγχόμενων από την ασφάλεια, δεν θα μπορούσε παρά να εφαρμόσει με περισσότερη επιμέλεια την παραδοσιακή τακτική «ασφαλείας» του ΠΑΣΟΚ: «δημοκρατική» και «σοσιαλιστική» αστυνόμευση. «Δημοκρατική» και «σοσιαλιστική» παραβίαση κάθε είδους προσχήματος ελευθερίας.

Δεύτερον, δύο μεγάλης έκτασης αστυνομοκρατικές επιχειρήσεις στα Εξάρχεια, σε διάστημα λίγων ωρών. Μία τα ξημερώματα της Παρασκευής, γύρω στη 1:00 π.μ., και μία το μεσημέρι της ίδιας μέρας. Άξια συνέχεια των επιχειρήσεων «Αρετή» της δεκαετίας του '80, στο κλίμα των οποίων είχε λάβει χώρα και η δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή Μιχάλη Καλτεζά.

Φυσικά δεν μπορεί κανείς εχέφρων άνθρωπος να ισχυριστεί ότι το διπλό σημερινό μεταμεσονύκτιο και μεσημεριανό πογκρόμ θα είχε κάποιο αποτέλεσμα στην κατεύθυνση της σύλληψης των δραστών της επίθεσης σε τράπεζες και φασιστικό βιβλιοπωλείο το πρωΐ της Πέμπτης. Σίγουρα αποτέλεσε μια κίνηση που θυμίζει βεντέτα αντίπαλων συμμοριών: προσαγωγές στο σωρό, τρομοκράτηση με φακούς (!) και φωτογραφίσεις, «φιλικές» ανακρίσεις σχετικά με την «πρωϊνή επίθεση». Οι «70 γνωστοί τραμπούκοι των Εξαρχείων», όπως διατείνονται κατά καιρούς Καρατζαφέρης, Καραμανλής, Χρυσοχοΐδης κ.ά., δεν συνελήφθησαν. Οι καρποί της «έρευνας» αυτής ήταν περίπου ίδιοι με τις προεκλογικές συλλήψεις στην δήθεν «γιάφκα του Χαλανδρίου»: μηδενικοί.

Ποιός είναι ο σκοπός; Τί εξυπηρετούν τέτοιου είδους «επιχειρήσεις»;

Μη ξεχνάμε ότι τα χειρότερα της οικονομικής κρίσης δεν έχουν έρθει ακόμα, ή, καλύτερα, έχουν μόλις ξεκινήσει να σκάνε. Οι απολύσεις ξεκίνησαν να πέφτουν σαν βροχή και οι διεθνείς προβλέψεις είναι ότι η ανεργία δεν θα αρχίσει να μειώνεται παρά στο τέλος του 2010. Παράλληλα, η ντόπια κρίση δημοκρατίας είναι ουσιαστική και αποδεικνύεται μόνιμη, καθώς το ΠΑΣΟΚ «κέρδισε» τις εκλογές με μόλις 3.000.000 ψήφους και 30% αποχή – πρωτοφανές μέγεθος για τα δεδομένα των εθνικών εκλογών και σίγουρα απόηχος του 50% των ευρωεκλογών.

Αναμφίβολα το ΠΑΣΟΚ θέλει να κερδίσει την εύνοια των «νοικοκυραίων» που το ψήφισαν απλά ως «μη χείρον». Παράλληλα, πρέπει να αποδείξει στα μεγάλα αφεντικά ότι θα είναι καλός θεματοφύλακας του «νόμου» και της «τάξης», σβήνοντας τυχόν εστίες κοινωνικής αντίστασης που πιθανόν να προκαλέσουν «προβλήματα» και ίσως και κυβερνητική αστάθεια εν όψει μαζικών απολύσεων. Ένα τρίτο στοίχημα είναι να αφαιρέσει επιχειρήματα εναντίον του από την «βαθειά Δεξιά» στον τομέα της «ασφάλειας του πολίτη».

Φυσικά, διαφεύγει από τον σχεδιασμό των εγκεφάλων της ασφάλειας και της τάξης ότι τέτοιες πρακτικές δεν οδηγούν στην αποκλιμάκωση, αλλά στην κλιμάκωση καταστάσεων. Ο Δεκέμβρης του '08 και οι μετέπειτα μήνες απέδειξαν ότι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες δεν κολώνουν να σταθούν στο πλάι όσων αγωνίζονται, δεν θεωρούν «βία» το συμβολικό σπάσιμο της ασφαλισμένης τζαμαρίας μιας τράπεζας, δεν «μασάνε» από τα στημένα άσχετα σπασίματα-πλιάτσικο, ούτε από την εξαγρίωση της καταστολής.

Η διακριτικότερη, λιγότερο προκλητική αστυνόμευση, η άμεση απομάκρυνση τρελλαμένων ΜΑΤ – πρώην Ειδικών Δυνάμεων από τις κινητοποιήσεις και η απόσυρση των κουκουλοφόρων εντολοδόχων της ασφάλειας, θα ήταν βήματα που θα βοηθούσαν σε μια εκτόνωση.

Αν συνεχίσουν έτσι, θα χυθεί νέο αίμα.