Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Μέσα στα κεφάλια σας έχετε σκατά. Τί να καταλάβετε από λευτεριά;


«Σκληρή» απάντηση του γ.γ. Δημόσιας Τάξης σε γερμανικά δημοσιεύματα

«Αντί για την εκ του ασφαλούς κριτική, η Γερμανία μπορεί να δεχθεί στην επικράτειά της, έναν αριθμό μεταναστών που έχουν εισέλθει παράνομα στην Ελλάδα για να εξετάσει εκεί τις αιτήσεις τους για παροχή ασύλου».

(Είπε ο κ. Κ. Μπίτσιος) [...] με αφορμή [...] δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών της Γερμανίας, ο οποίος έθεσε το ερώτημα εάν η Ελλάδα έχει καταλάβει το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης.
[από την Καθημερινή, 23/9/2009. Έντονα δικά μου.]

Δεν νομίζω ότι μπορεί να υφίσταται καμμιά αμφιβολία για την προέλευση του πνεύματος των δηλώσεων του κ. Γενικού Γραμματέα Δημόσιας Τάξης. Η κυνικότητα είναι απροκάλυπτη, παρά το περικάλυμμα σοβαροφανούς νομιμολογίας. Η μπόχα των σάπιων ιδεών γνωστού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της ελληνικής πολιτικής σκηνής αναδύεται και προδίδει.

Η ελληνική «δημοκρατία», καθώς είναι αποξενωμένη από κάθε θεμελιώδη σκέψη, ιδέα, αρχή και ιδανικό που συνδέεται με την Δημοκρατία, έχει αλλοπρόσαλλη (μη-) πολιτική στο θέμα του ασύλου για τους πρόσφυγες. Κρυπτόμενος πίσω από την αδωνίδεια υστερική τσιρίδα «άμα πιστεύετε ότι κακοπερνούν εδώ, να τους στείλουμε σε σας», κάνει πως δεν άκουσε τί πραγματικά είπε ο Γερμανός ΥΠΕΣ.

Η ελληνική «δημοκρατία» όντως δεν έχει ακόμα πάρει είδηση τί σημαίνει καν «μετανάστευση». Ακόμα δεν διακρίνονται, στην πράξη, σοβαρές και θεμελιώδεις έννοιες όπως μετανάστης, πρόσφυγας και πολιτικό άσυλο.

Η έννοια «μετανάστης» είναι γενική. Αν θέλουμε να της δώσουμε ένα πιό συγκεκριμένο περιεχόμενο, περιγράφει τον άνθρωπο που μεταβαίνει σε μιαν άλλη χώρα από αυτήν που γεννήθηκε για να βρει μια καλύτερη, επαγγελματική συνήθως, τύχη. Πιέζεται μεν οικονομικά, αλλά δεν εξαρτάται η ίδια η ζωή του από την παραμονή ή όχι στην γενέτειρά του.

«Πρόσφυγας» είναι ο άνθρωπος που δεν έχει καμμιάν άλλη επιλογή από το να ξεριζωθεί, υπό την απειλή είτε της λιμοκτονίας, είτε της σφαγής. Είναι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που φτάνουν στην Ελλάδα. Φυσικό και επόμενο είναι ότι ο πρόσφυγας, ζητάει άσυλο. Δηλαδή, προστασία. Και η ελληνική «δημοκρατία» δεν ασχολείται με την παροχή ασύλου. Λίγο – πολύ θεωρεί όλους τους «ξένους» ως εισβολείς, ανεπιθύμητους, που θα ήταν προτιμότερο να πεθάνουν από λιμό και πόλεμο στις χώρες τους. Εμείς, άλλωστε, δεν έχουμε λεφτά.

Προτιμάμε να τα δίνουμε για να συντηρούμε στρατό στις χώρες τους.

Τα ποσοστά αναγνώρισης προσφυγικού και ανθρωπιστικού καθεστώτος στην Ελλάδα (2,05% και 0,35% αντίστοιχα για το 2007) παραμένουν τα χαμηλότερα στην ΕΕ.
[...]
Σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Οδηγίες της Ύπατης Αρμοστείας, η κράτηση των αιτούντων άσυλο, καταρχήν, απαγορεύεται. Επιτρέπεται μόνο για εξαιρετικούς λόγους οι οποίοι θα πρέπει να αιτιολογούνται ειδικώς και επαρκώς. Ωστόσο στην Ελλάδα, το μέτρο της διοικητικής κράτησης επιβάλλεται σε όλους τους αλλοδαπούς που εισέρχονται χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις αδιακρίτως, είτε πρόκειται για μετανάστες είτε για αιτούντες άσυλο.
[ΕνThesis, 20/5/2008]

Τα στοιχεία αυτά είναι του 2007. Τότε που η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες συνεργαζόταν με την Ελλάδα στις διαδικασίες χορήγησης ασύλου.

Τον Ιούλιο του 2009, υπό την πίεση του – πλασματικού, σε συνθήκες πρωτόγνωρης αποχής – «7%» που συγκέντρωσε ακροδεξιό εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα, η κυβέρνηση της ΝΔ (αλλά και η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ) υιοθέτησαν ως πολιτική ασύλου το σύνθημα «μηδενική ανοχή». Φυσικά, ακροδεξιοί (ΛάΟΣ), κεντρο-ακροδεξιοί (ΝΔ) και δεξιοί (ΠΑΣΟΚ) δεν γνωρίζουν, ούτε τους ενδιαφέρει η ένταση του προβλήματος των προσφύγων. «Ξένοι» είναι όλοι.

Έτσι, με ένα νέο προεδρικό διάταγμα (81/2009 – υπουργός Προκόπης Παυλόπουλος), αναθεωρήθηκαν επί το... χειρότερο οι διαδικασίες χορήγησης ασύλου: Όλες οι αιτήσεις εξετάζονται πλέον από την αστυνομία. Φυσικά οι υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ που ασχολούνται με τις αιτήσεις ασύλου είναι υποστελεχωμένες· σε αντίθεση με τις υπερστελεχωμένες υπηρεσίες που φροντίζουν την σύλληψη και κράτηση των προσφύγων.

Την απόφασή της να μην συμμετάσχει στη νέα διαδικασία ασύλου στην Ελλάδα, "εκτός και εάν επέλθουν δομικές αλλαγές", επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.

Η Ύπατη Αρμοστεία διαπιστώνει - όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση - ότι οι θεσμικές αλλαγές που υιοθετήθηκαν με το Προεδρικό Διάταγμα 81/2009 δεν εξασφαλίζουν επαρκώς τη δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στην Ελλάδα, ενώ κάνει λόγο για ελλείψεις σε θέματα εξειδικευμένου προσωπικού, υπηρεσιών διερμηνείας και νομικής συνδρομής στις 50 αστυνομικές διευθύνσεις που θα δέχονται τα αιτήματα ασύλου σε πρώτο βαθμό.

Ωστόσο, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες επισημαίνει ότι σε περίπτωση που οι Ελληνικές αρχές κινηθούν στο μέλλον στην κατεύθυνση δομικών αλλαγών που να διασφαλίζουν την δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα θα ήταν έτοιμη να εμπλακεί πλήρως και να αναλάβει αποτελεσματικό ρόλο στο πλαίσιο της διαδικασίας ασύλου.

"Η Ύπατη Αρμοστεία θα συνεχίσει τη στενή της συνεργασία με τις Ελληνικές αρχές όσον αφορά την εκπαίδευση και κατάρτιση, την παροχή τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης και νομικής συμβουλευτικής, την παρακολούθηση της διαδικασίας αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα όπως αρμόζει στο ρόλο της και την υποβολή προτάσεων και συστάσεων προς την Κυβέρνηση για μελλοντικές βελτιώσεις" καταλήγει η ανακοίνωση.

[Nooz.gr, 21/7/2009]

Σε αυτά τα καραγκιοζιλίκια αναφερόμενος, ο ΥΠΕΣ της Γερμανίας έκανε την δήλωση που τόσο πείραξε τον κ. Μπίτσιο.

Ο πρόσφυγας είναι ικέτης· αποζητεί προστασία και άσυλο. Σε όλη την ιστορία του ανθρώπινου είδους, ο ικέτης ήταν πρόσωπο ιερό*. Φυσικά, η ιερότητα του ασύλου παραβιάστηκε πολλές φορές. Αλλά κάθε παραβίαση καταγράφηκε σαν μια αισχύνη. Όπως όμως λέει το σοφό σύνθημα (παραφρασμένο ελαφρώς για την περίσταση), «μέσα στα κεφάλια σας έχετε σκατά· τί να καταλάβετε από λευτεριά»! Κι εν προκειμένω ταιριάζει γάντι.

Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι διευθυντές, οι προϊστάμενοι, οι τεχνοκράτες, τα κομματόσκυλα, όλος αυτός ο συρφετός, λειτουργούν με κύριο γνώμονα τα γραφεία τους, τις αποδοχές τους, το κοινωνικό στάτους τους, την απατηλή αίσθηση ευδαιμονίας που διαπερνά τα σαλόνια και τους διαδρόμους τους. Ανταλλάσσοντας δείπνα, ποτάκια και δωράκια με τους χρηματοδότες τους, την «υψηλή κοινωνία». Πολλοί μεγαλωμένοι σε πλουσιοπάροχο περιβάλλον, άλλοι «σκληρά εργασθέντες» (με απατεωνιές, ρεμούλες, εκμετάλλευση) για να «ανέλθουν», ταυτίζονται με μια αντίληψη διατήρησης του «έχειν» τους, καθώς απ' αυτό εξαρτάται το «είναι» τους. Πάρε και σύ, «λαέ» μια γερή δόση φοβίας μέσω ΜΜΕ και το γλυκό του νεοφασισμού στη «δημοκρατία» έχει δέσει.

---
*ιερός: Με την αρχική έννοια, του «απαραβίαστου».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου