40 χρόνια από την κατάληψη της οδού Piccadilly 144 στο Λονδίνο

Καταληψίες απολαμβάνουν τον ήλιο στην είσοδο της κατάληψης Picaddilly 144. Η νηνεμία πριν την καταιγίδα της καταστολής.

Η «Λονδρέζικη Κομμούνα των Δρόμων» ("London Street Commune") ήταν μια από τις συλλογικότητες που γεννήθηκαν στην Ευρώπη μέσα στο πνεύμα του Μάη του '68. Κύριος στόχος τους ήταν η δράση υπέρ των αστέγων, που εκείνη την εποχή ο αριθμός τους γνώριζε αύξηση στο Λονδίνο.

Στον αριθμό 144 της οδού Piccadilly βρισκόταν ένα τεράστιο, πέτρινο, εγκαταλελειμμένο κτίριο στο οποίο η «Λονδρέζικη Κομμούνα των Δρόμων» προχώρησε σε κατάληψη, προκειμένου να βρουν ένα σπίτι οικογένειες αστέγων, κάτι σύμφωνο με τον αγγλικό νόμο.

Ωστόσο, φαίνεται ότι στην λονδρέζικη αστυνομία δεν άρεσε το... πολιτικό «ποιόν» των καταληψιών.

Μέσα σε δύο μόλις ημέρες από την έναρξη της κατάληψης, είχε εξασφαλιστεί δικαστική εντολή για εκκένωση.

Αυξημένες δυνάμεις μπάτσων περιπολούσαν στους γύρω δρόμους, ενώ τις νύχτες ξαμολούσαν τα γνωστά «σκυλιά» των κατασταλτικών μηχανισμών: συμμορίες «σκινάδων» (skinheads) πολιορκούσαν - ανενόχλητες από την αστυνομία - την κατάληψη, με πέτρες, ρόπαλα και σιδηρολοστούς.

Πάνω από 500 άστεγοι είχαν βρει σπίτι στην κατάληψη, μέσα στις έξι ημέρες που λειτούργησε. Η ομάδα «Hell's Angels» βοήθησε την κατάληψη περιοδεύοντας και συλλέγοντας χρήματα στα κράνη τους. Παρ' όλ' αυτά, μπάτσοι και νεοναζί έκαναν την κατάσταση αφόρητη. Οι περισσότεροι άστεγοι αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν πριν την εισβολή των δυνάμεων καταστολής. Την άμυνα της κατάληψης ανέλαβαν οι Hell's Angels και άλλοι αποφασισμένοι νεολαίοι.

Τα ξημερώματα της 21ης Σεπτεμβρίου, 200 μπάτσοι εισέβαλαν βίαια στον χώρο. Οι υπερασπιστές, αποκαμωμένοι από τις επίμονες, ολονύχτιες επιθέσεις των νεοναζί, δεν προέβαλαν αντίσταση. Τα μόνα «όπλα» που βρέθηκαν μέσα στην κατάληψη ήταν... λαστιχένιες μπάλες (που τις γέμιζαν με νερό και τις πετούσαν).

Οι καταληψίες υποχώρησαν σε μια άλλη, κοντινή κατάληψη, της Endell Street, που εκκενώθηκε ακόμα πιο βίαια, ύστερα από λίγο.

Μέσα από το κίνημα αυτών των πολύτιμων, όπως αποδείχθηκε, καταλήψεων, δημιουργήθηκαν αργότερα «νόμιμες», αδειοδοτημένες οργανώσεις, που προχωρούσαν στον εντοπισμό και την κατάληψη εγκαταλελειμμένων κτιρίων για να τις αποδώσουν σε οικογένειες που δεν είχαν σπίτι.

Πηγές:

• Κείμενα στα αγγλικά με αφηγήσεις από καταληψίες της «144 Piccadilly» [1], [2]
• Η «κουτσή» τότε είδηση του BBC για την εκκένωση, στα αγγλικά, [εδώ].