Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο είναι δυο πράγματα.
Πρώτον είναι οι φετινές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στη Μεσοχώρα Τρικάλων ενάντια στο φράγμα της Μεσοχώρας και την εκτροπή του Αχελώου.
Δεύτερον είναι η ανάλυση της στάσης του ΚΚΕ στο συγκριμένο ζήτημα και όχι μόνο, το ΚΚΕ αγωνίζεται για να γίνει η εκτροπή του Αχελώου, κάτι που υπερασπίζεται και με σχετικό άρθρο.
Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στην Μεσοχώρα ξεκίνησαν στις 4 Αυγούστου και συνεχίστηκαν έως και τις 10 Αυγούστου που έγινε και η πορεία στο φράγμα της Μεσοχώρας.
Την Κυριακή 10 Αυγούστου έγινε στη στέψη του φράγματος της Μεσοχώρας και η κεντρική διαμαρτυρία- πορεία των κατοίκων και των ανθρώπων που στέκονται δίπλα στον αγώνα για την μη εκτροπή αλλά και ενάντια στο ίδιο το φράγμα της Μεσοχώρας.
Στις εκδηλώσεις συμμετείχαν αρκετοί κάτοικοι της Μεσοχώρας και των γύρω χωριών, μεμονωμένες προσωπικότητες από διάφορες οικολογικές ομάδες, επίσης αναρχικοί και ανένταχτοι με τις δικές τους συλλογικότητες καθώς και ένα πλήθος μπλε και πράσινων μπάτσων. Σε γενικές γραμμές και χωρίς να μπούμε στην ουσία του τι προτείνει ο καθένας και η κάθε συλλογικότητα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το αίτημα της μη εκτροπής του Αχελωου αλλά και η εναντίωση στο φράγμα της Μεσσοχώρας είναι απολύτως δίκαια αιτήματα, κάτι που σημαδεύει τον αγώνα όλων.
Ανεπιφύλακτα ο Αχελώος, οι οικισμοί κατά μήκος του, καθώς και η ιστορία του, όπως αποτυπώνεται σε τοπικά μνημεία και χωριά, θα καταστραφούν κυρίως από το φράγμα και της Μεσσοχώρας αλλά και από την εκτροπή του.
Ήδη η καταστροφή που έχει γίνει στο τοπικό οικοσύστημα είναι τεράστια ενώ οι ενέργειες καταστροφής συνεχίζονται με πραγματικά απάνθρωπους ρυθμούς. Ίσως το πιο απάνθρωπο θέαμα που έχουμε συναντήσει ήταν οι εικόνες στη γέφυρα του Αλεξίου, όπου εκατοντάδες πλατάνια και δέντρα κοίτωταν μέσα στο ποτάμι κομμένα και αποφλοιωμένα από τους “προλετάριους” της ανάπτυξης. Εκτός από τα δέντρα τεράστια καταστροφή έχει γίνει και από την επίσης απάνθρωπη λεηλασία των φερτών υλικών του ποταμού(χώματα, άμμος, χαλίκια κλπ) από τις συνεχείς αιμοληψίες που γίνονται στην περιοχή.
Το φράγμα της Μεσσοχώρας ξεκίνησε κάπου στα μέσα του ’80 και στις αρχές του ’90, σημειώθηκαν και τα πρώτα επεισόδια των κατοίκων με την αστυνομία που περιφρουρεί όλη αυτή την επένδυση-βαρβαρότητα από την πρώτη στιγμή.
Φέτος 19 περίπου χρόνια μετά σημειώθηκαν επεισόδια, με επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων σε διαδηλωτές. Ίσως είναι και αυτό ένα σημάδι ότι πλέον έχουμε φθάσει στο “τέλος” αυτής της βαρβαρότητας που πρέπει το έργο να παραδοθεί. Έως τώρα το έργο έχει πάρει τέσσερις κόκκινες κάρτες από το συμβούλιο της επικρατείας(αναμένεται άλλη μία στις 12 Οκτωβρίου) και τα έργα συνεχίζονται μόνο χάρη στην επιμονή των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών αλλά και το λόμπι των κατασκευαστών, που ελέγχουν άλλωστε και την πολιτική συμπεριφορά της εξουσίας πάνω σε τέτοιου μεγέθους έργα που αποτελούν για αυτούς τεράστιες πηγές κερδών.
Το έργο έχει αποσυνδεθεί από τη χρηματοδότηση της ΕΕ, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί ως έργο είναι απολύτως καταστροφικό προς το περιβάλλον και δεν έχει μπορέσει να βρει κανένα ίχνος νομιμότητας.
Παρ’ όλα αυτά οι διεφθαρμένες ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει σε βάρος του ελληνικού λαού να το χρηματοδοτήσουν έως τέλους.
Ποιος θα βγει κερδισμένος από ένα τέτοιο φαραωνικό τερατούργημα;
Κάποιοι αφελείς πιστεύουν ότι το συγκεκριμένο έργο, κυρίως της εκτροπής, θα βοηθήσει του Θεσσαλούς «μικροϊδιοκτήτες» γης, που σήμερα που μιλάμε έχουν ξεπατώσει τον Πηνειό με τεράστιες επιπτώσεις και στη ζωή των ντόπιων πλυθυσμών και επενδύοντας πολιτικά στο ΚΚΕ και στον βαρήκοο Σουφλιά, θέλουν να "αξιοποιήσουν" πρός την ίδια καταστροφική κατεύθυνση και τον Αχελώο.
Το νερό που θα τρέξει κατά τη Θεσσαλία θα το πετάξουν στις χιλιάδες γεωτρήσεις τους και θα το καταναλώσουν στις βαμβακοκαλιέργιες τους που απλώνονται σε χιλιάδες στρέμματα του Θεσσαλικού κάμπου.
Η εκβιομηχάνιση της φύσης με τους όρους που έγινε στον Θεσσαλικό κάμπο έχει ανάγκη την καταστροφή του Αχελώου. Ο πόλεμος του νερού όχι για την εξυπηρέτηση αναγκών των ανθρώπων αλλά για την βαριά αγροτοβιομηχανία του βαμβακιού επιβάλλει την λύση της καταστροφής. Οι «μικροϊδιοκτήτες» των χιλιάδων στρεμμάτων και των εκατοντάδων παράνομων γεωτρήσεων, των εκατομμυρίων ευρώ από χρηματοδοτήσεις της ΕΕ, είναι έτοιμοι έστω και αν πληρώσουν πανάκριβα το νερό του Αχελώου, να απαιτήσουν την ταυτόχρονη καταστροφή του.
Αν το ΚΚΕ πίστευε ή πιστεύει ότι η εκβιομηχάνιση της γης θα επιφέρει και την προλεταριοποίησή της, στην περίπτωση της Θεσσαλίας πέτυχε εδώ και χρόνια το αντίθετο. Εκτός από βαμβάκι η εκβιομηχάνιση της γης παρήγαγε και αστούς μεγαλογεωκτήμονες που μπροστά στο κέρδος και στην εκμετάλλευση δεν σταματούν σε τίποτε. Μια κλίκα αστών μεγαλοαγροτών, αστών που βολεύτηκαν ως διευθυντές ή στελέχη σε υπό-καταστήματα της αγροτικής τράπεζας ή ως στελέχη σε συνεταιρισμούς που τους φαλίρισαν, ή μεγαλοέμποροι τσιφλικάδες κλπ.
Η επένδυση του φράγματος της Μεσοχώρας και η εκτροπή του Αχελώου είναι δύο τεράστια εγκλήματα, που συμμετέχουν στην κατασκευή τους και λειτουργία τους, από κοινού, τόσο οι εθνικοί μηχανισμοί του κεφαλαίου, κυρίως του κλάδου των κατασκευών και της ενέργειας, που ούτως ή άλλως συγχέονται επικίνδυνα, αλλά και οι μηχανισμοί του ελληνικού κράτους που υλοποιούν προς όφελος των κεφαλαιοκρατών όλο αυτό το τερατούργημα.
Ως εποχή είμαστε λίγες ώρες πριν την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, που με τη σειρά του θα σημάνει και την ιδιωτικοποίηση όλου αυτού του επιχειρηματικού πλέγματος. Φράγματα, εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, η εκτροπή του Αχελώου κλπ., θα περάσουν στα χέρια ιδιωτών, ήδη ένα μέρος από αυτά έχει περάσει. Το φράγμα της Μεσοχώρας και τα φράγματα που το συνοδεύουν αναμένεται να δημιουργήσουν ένα τεράστιο ενεργειακό κεφάλαιο που θα αξιοποιηθεί από τα στελέχη του κεφαλαίου.
Αυτοί που σήμερα αγωνίζονται για την κατασκευή του φράγματος της Μεσοχώρας είναι αυτοί που προσφέρουν τα αυριανά κέρδη στους μεγαλοεργολάβους της ενέργειας του αύριο. Οι ίδιοι θα εκμεταλλευθούν και τα νερά της εκτροπής του Αχελώου, που ναι μεν θα τα παραδώσουν στους μεγαλοτσιφλικάδες αστούς της Θεσσαλίας, αλλά και αυτό θα γίνει με πανάκριβο τίμημα. Το κόστος της αγοράς αυτού του νερού θα είναι πολλαπλάσιο του σημερινού μίας και σε αυτό το κόστος θα περιλαμβάνεται και το κόστος της επένδυσης(κατά πάγια τακτική των κατασκευαστών) αλλά και το κέρδος από όλη αυτή την επιχείρηση της εκτροπής. Οι μόνοι αγρότες που θα μπορούν να αγοράζουν το νερό από την εκτροπή του Αχελώου θα είναι όσοι θα έχουν απορροφήσει τεράστιες εκτάσεις γης και άρα θα μπορούν να παράγουν με κέρδος άρα θα εκμεταλλεύονται τεράστιες εκτάσεις, κάνοντας χρήση αυτού του νερού. Οι μικροϊδιοκτήτες γης ή θα αποροφηθούν από τους μεγαλύτερους ή δεν θα μπορέσουν να αντέξουν στο κόστος με το οποίο θα τους προσφερθεί το νερό από την εκτροπή. Αυτό λοιπόν που κατασκευάζουν εκεί πάνω οι κατασκευαστές μαζί με τους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς δεν είναι η λύση της Θεσσαλίας αλλά ένα πανάκριβο προϊόν, το νερό, που θα συρρικνώσει τις αγροτικές εκτάσεις και θα τις περάσει στα χέρια ελάχιστων.
Ο ρόλος του ΚΚΕ σε όλα αυτά και όχι μόνο.
Το ΚΚΕ εδώ και χρόνια αλλά κυρίως το τελευταίο διάστημα όχι μόνο έχει μία αντιδραστική συμπεριφορά αλλά δείχνει να έχει αλλοιωθεί εξ ολοκλήρου στα επίπεδα ηγεσίας και λήψης τω αποφάσεων, από ανθρώπους που δείχνουν να έχουν άμεση σχέση με τις διάφορες υπηρεσίες εξουσίας. Είτε παρακολουθήσουμε αυτό το κόμμα κατά τα Δεκεμβριανά, που αποτέλεσε κοινό μέτωπο με το ΛΑΟΣ και την αστυνομία δικαιώνοντας μέχρι και τον Κορκονέα είτε παρακολουθήσουμε αυτό το κόμμα και σε απλές σύγχρονες κοινωνικές διεργασίες, πχ σύμφωνο συμβίωσης με την τελείως ομοφοβική και ρατσιστική του στάση απέναντι στην συμβίωση ομοφυλοφίλων είτε στο ζήτημα της εκτροπής με τις αλόγιστες μπούρδες του για τη δήθεν ικανοποίηση των Θεσσαλών αγροτών φθάνουμε στο ίδιο σημείο. Ότι το σημερινό ΚΚΕ είναι μία σταθερή συνιστώσα του συστήματος βασιλικότερη του βασιλέως όσον αφορά την υλοποίηση των πιο βίαιων πρακτικών του συστήματος. Ένας στυλοβάτης για τις δύσκολες ώρες, ένα πραγματικό κόμμα υποχείριο των κεντρικών αντιλαϊκών και αντιδραστικών επιλογών.
ΥΓ: Το άρθρο-κείμενο του ΚΚΕ μπορείτε να το βρήτε εδώ
Aπό:
Χαμίνια του Δρόμου
Μέσω:
DAKRYGONO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου