Χωρίς Δημοκρατία, δεν έχω πατρίδα (1)

Τους μήνες που ακολούθησαν τον Δεκέμβριο, ζούμε μια παρατεταμένη «Νύχτα Κρυστάλλων». Ξαφνικά ανήλθαν στο προσκήνιο τρωκτικά που μέχρι χθες ζούσαν εκεί που τους άξιζε: στους υπονόμους της πολιτικής και της κοινωνίας. Όχι ότι πριν βιώναμε κάποιαν ολοκληρωμένη Δημοκρατία - άλλωστε αυτή η φασιστοποίηση του ήδη δικτατορικού Κοινοβουλευτισμού έδωσε την σπίθα που άναψε τον Δεκέμβριο. Αλλά μετά την Εξέγερση και κατά την διάρκεια αυτής, «έσκασαν μύτη», κατά το δη λεγόμενον, τα χειρότερα απολειφάδια της Επταετίας, του Καραμανλισμού, ακόμα και των Ταγματασφαλιτών.

Το κόμμα ΛΑ.Ο.Σ., πολιτικό σκέλος των Ελλήνων νεο-Ναζί, άρχισε να απολαμβάνει ενός παράξενου ενδιαφέροντος από την πλευρά των Μέσων. Ενώ ο αρχηγός του, παλιό στέλεχος της Ν.Δ. με μετρήσιμη ακόμα και σήμερα επιρροή στο κόμμα της «κεντροδεξιάς», παρέμενε πάντοτε σχετικά αφανής, με τα Δεκεμβριανά του 2008 άρχισε να γίνεται όλο και πιό συχνός θαμώνας των «παραθύρων» της «ενημέρωσης». Ευθαρσώς δήλωνε ότι «ο αστυνομικός που φοράει κουκούλα εκτελεί εντολές της Πατρίδος». Θα ήταν άραγε τραβηγμένο από μέρους μας να θεωρήσουμε ότι αυτή η λογική φτάνει μέχρι το «ο 'πατριώτης' που ρίχνει χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών υπηρετεί το συμφέρον της Πατρίδος»;

Μη μειδιάτε, γιατί δεν είναι καθόλου αστείο, καθώς αυτή η λογική, όσο κι αν φαίνεται εξωφρενική, έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από το κόμμα που «γέννησε» πολιτικά τον κ. Καρατζαφέρη. Ο διαβόητος στρατηγός Γρυλλάκης, δεξί χέρι τότε του καθεστώτος Μητσοτάκη, είχε αναθέσει το 1991 «επιχειρήσεις» στην Αλβανία, Βοσνία και ΠΓΔΜ για την «προώθηση των ελληνικών συμφερόντων» [Το Βήμα 10/12/2006]. Ποιοί είχαν αναλάβει αυτές τις «επιχειρήσεις»; Η συμμορία ενός από τους πιό ισχυρούς τότε «νονούς» της νύχτας: του Θέμη Καλαποθαράκου. Οι «εθνικές δράσεις» της συμμορίας Καλαποθαράκου ήταν εν γνώσει ακόμα και της ΕΛ.ΑΣ. Πράγμα που μας φέρνει στο νου τις «ακαταχώρητες» πινακίδες του οχήματος με το οποίο διέφυγαν οι δράστες της επίθεσης στο Στέκι. Ως γνωστόν, τα οχήματα της Ασφάλειας εμφανίζονται ως «ακαταχώρητα» αν ψάξει κανείς τους αριθμούς των πινακίδων τους.

Με τα διαρκώς προβαλλόμενα παραληρήματα Καρατζαφέρη και καρατζαφεριστών περί «σπασιμάτων» και «καψιμάτων», ενώ όλοι όσοι ήμαστε τον Δεκέμβρη στους δρόμους γνωρίζουμε καλά ότι ο όγκος και η συχνότητα των συλλαλητηρίων ήταν θέμα κατά πολύ μείζον των όποιων καταστροφών έγιναν στο περιθώριο, διαδόθηκε στην «κοινή γνώμη» των αδιάφορων καναπεδάκηδων ότι το χαρακτηριστικό της Εξέγερσης ήταν μόνον αυτό. Παράλληλα έκαναν την εμφάνισή τους, κατά διαβολική σύμπτωση, «τρομοκρατικές οργανώσεις» και «χτυπήματα» ακριβώς την στιγμή που βόλευαν.

Η τυφλή δολοφονική επίθεση από τον «Επαναστατικό Αγώνα» τα ξημερώματα της 5/1/2009, με τον παρ' ολίγον μοιραίο τραυματισμό του νεαρού Διαμαντή Μαντζούνη, είχε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Πρώτον, υπήρξε σύγχυση στο ποιός ακριβώς αναλαμβάνει την ευθύνη, με την Αστυνομία να λέει «Σέχτα Επαναστατών» και τηλεφώνημα στην εφημερίδα «Το Ποντίκι» να λέει «Επαναστατικός Αγώνας Σέχτα». Δεύτερον, οι δράστες διέφυγαν πετώντας αμυντική χειροβομβίδα ρωσικής κατασκευής. Μια απ' τα ίδια δηλαδή με την επίθεση στο Στέκι.

Από τότε έχει σημειωθεί μια πληθώρα «βολικών» χτυπημάτων. «Πυρήνες Φωτιάς» και «Πύρινες Σκιές» μπουρλοτιάζουν μέσα μαζικής μεταφοράς (για να υπογραμμίσουν έτσι κατάλληλα τις κορώνες της δεξιάς και της ακροδεξιάς περί «μπαχαλάκηδων»). Όλες αυτές οι δήθεν ομάδες έχουν κάτι κοινό: ελεεινά γραμμένες «προκηρύξεις» που στερούνται καθαρής σκέψης, άποψης ή ιδεολογίας και, μάλιστα, αν το προσέξετε, «διορθώνονται» όσο περνάει ο καιρός με βάση τα σχόλια των μπλογκ και των δημοσιογράφων!

Πιό αξιοσημείωτη, μετά ταύτα, είναι η δολοφονία του αστυνομικού στα Πατήσια, στις 17/6. Ο στόχος ήταν μάλλον μικρής έως ασήμαντης συμβολικής αξίας, χρήσιμος όμως για να τροφοδοτήσει με τρομολαγνεία τα «παράθυρα» της καθεστωτικής προπαγάνδας. Παρ' όλ' αυτά, αυτό που μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή είναι ότι αυτή η ενέργεια ήκιστα προσομοιάζει σε τρομοκρατική. Το πρώτο πράγμα που μου έφερε στον νου ήταν συμμοριακό ξεκαθάρισμα λογαριασμών: «Τρεις άγνωστοι γάζωσαν με αυτόματο όπλο, πιθανότητα Ουζι, τον αστυνομικό μέσα στο ΙΧ αυτοκίνητό του». Με τον ίδιο τρόπο έχουν εκτελεστεί πάμπολλοι «αντίπαλοι νονοί» και όλοι γνωρίζουμε τις στενές διασυνδέσεις ΕΛ.ΑΣ και οργανωμένου εγκλήματος. Αλλά και κάποιος αξιοσημείωτος είχε εκτελεστεί έτσι: ο ξάδερφος και στενός συνεργάτης του Καλαποθαράκου, πρώην ΜΥΚ-άς, ειδήμων στα εκρηκτικά και συνεργάτης στις «εθνικές αποστολές» της ελληνικής μαφίας στα Βαλκάνια επί Γρυλλάκη, Θέμης Παπαμάλης. Τον είχαν «γαζώσει» μέσα στο αυτοκίνητό του. Ποιοί; Η «συμμορία των 16» που ήρθε στο φως της δημοσιότητας με την σύλληψη μελών της για την απαγωγή Παναγόπουλου.

Βολικό να ξαμολάς συμμορίες για να επιτελέσουν «εθνικό έργο». Ξέρουν την δουλειά οι κυβερνώντες. Πέρα από την παρακρατική δράση κοινών εγκληματιών με τις ευλογίες της ασφάλειας, υπάρχουν και οι κανονικοί ρουφιάνοι της ΕΥΠ που στρατολογούν ανυποψίαστα μειράκια σε οργανώσεις που κινούνται στον εθνικιστικό χώρο. Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στην μνημειώδη, πλέον, συζήτηση του Athens Indymedia όπου έλαβε χώρα το... επικών διαστάσεων ξεκατίνιασμα μεταξύ των τότε αντιπάλων εθνικιστικών οργανώσεων.

Έτσι λοιπόν, μερικά τυφλά χτυπήματα και κανα-δυό ενδοσυμμοριακές εκκαθαρίσεις, βαφτισμένα όλα «τρομοκρατία με αναφορές στον αντιεξουσιαστικό χώρο» αρκούν για να τεκμηριώσεις τον συλλογισμό: «τον Δεκέμβρη τον έκαναν οι αναρχικοί. Οι αναρχικοί είναι τρομοκράτες. Άρα, οι διαδηλώσεις είναι κακό πράγμα γιατί δίνουν τροφή στην τρομοκρατία». Ανεδαφικός μεν, ικανός όμως να πείσει τους τηλεορασόπληκτους πιστούς του κάθε πρετεντεροειδούς.

Αφού λοιπόν στοχοποιήθηκε - με γνώριμα στην (ακρο-) δεξιά μέσα - μια πράγματι επικίνδυνη (αλλά όχι λόγω βίας) για την Κοινοβουλευτική Δικτατορία κίνηση, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα, σειρά έχει το σχέδιο Β: ο «εξωτερικός-εσωτερικός» εχθρός.

Συνεχίζεται...