Μα βέβαια! Μα φυσικά! Μα ήταν απαραίτητο!
Επιτέλους, συμβαίνει. Ανωνυμία στα καρτοκινητά, τέλος!
Και πολύ κράτησε, βέβαια. Διότι δεν είναι μόνον ο Παλαιοκώστας και ο Ριζάϊ. Σκεφτήκατε ποτέ πώς οι ειδεχθείς «Σεχταριώτες» ή οι ελεεινοί «Επαναστατοαγωνιστές» οργανώνουν τα δολοφονικά τους χτυπήματα (με θύμα, επί συνόλου διακοσίων σφαιρών και πενήντα χειροβομβίδων... μισό ΜΑΤά) που έχουν σπείρει τον τρόμο σε όλη την ελληνική κοινωνία; Θυμάστε τα «καρτοκινητά - σκιές» με τα οποία υποκλέπτονταν οι συνομιλίες του πρωθυπουργού και των υπουργών στο σκάνδαλο των υποκλοπών;
Φυσικά υπάρχουν πολύ πιό σοβαροί «τρομοκράτες» να κατασταλούν. Όπως οι δικηγόροι της νομικής βοήθειας που δίνουν αριθμούς κινητών πριν από τις πορείες, ώστε να μπορούν οι διαδηλωτές να ειδοποιήσουν ένα δικηγόρο, άμα τους συμβεί κανένα «μεμονωμένο περιστατικό» τουμπανιάσματος στο ξύλο από όργανα της τάξης.
Κι άλλοι, όπως σύλλογοι εργαζομένων, σε διάφορους χώρους εργασίας, που μόνο μέσον επαφής τους είναι ένα ανώνυμο καρτοκινητό. Γιατί αν οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν στην ίδρυση ή στην οργάνωση του συλλόγου αποκαλύψουν το όνομά τους, κινδυνεύουν με απόλυση και «μαύρη λίστα» σε όλους τους συναφείς εργοδότες.
Μα βέβαια, εξυπηρετεί τελικά πολύ περισσότερους σκοπούς απ' όσους ίσως και η ίδια η κυβέρνηση είχε φανταστεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου